ഇത്രയും കഴിയുമ്പോഴേക്കും ഡോക്ടറുടെ മനസ്സില്‍ സാധ്യമായ ചില അസുഖങ്ങളുടെ ഒരു ലിസ്റ്റ് രൂപപ്പെട്ടിരിക്കും.. അതില്‍ ഏതു എന്ന് കൃത്യമായി മനസിലാക്കാന്‍ തുടര്‍ന്ന് ലാബ്‌ പരിശോധനകള്‍, സ്കാന്‍, മറ്റു ടെസ്റ്റുകള്‍, മറ്റു ഡോക്ടര്‍മാരുമായുള്ള ചര്‍ച്ചകള്‍ / cross consultations എല്ലാം വേണ്ടി വരാം.  ഇവയെല്ലാം കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോള്‍ ഒട്ടു മിക്ക അസുഖങ്ങളുടെ കാര്യത്തിലും ഒരു വ്യക്തത വരും. അസുഖത്തിന്റെ സ്വഭാവം അനുസരിച്ച് ചെയ്യേണ്ടി വരുന്ന ടെസ്റ്റുകളുടെ എണ്ണം, ചെലവ്, സമയം എന്നിവയിലൊക്കെ വ്യത്യാസമുണ്ടാവും.

എന്നാല്‍ അപൂര്‍വ്വം ചില സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ ഇവയെല്ലാം കഴിഞ്ഞാലും അസുഖത്തിന്റെ കാര്യത്തില്‍ പൂര്‍ണ്ണമായ ഒരു വ്യക്തത വരണമെന്നില്ല. ഇത്തരം കേസുകള്‍ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ക്ക് കനത്ത വെല്ലുവിളിയാണ്. ചിലപ്പോള്‍ ആ രോഗികളെ കൃത്യമായ ഇടവേളകളില്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും കാണേണ്ടി വരും. Follow up എന്നാണ് ഞങ്ങള്‍ അതിനെ പറയുന്നത്.. ഈ follow up സമയത്തായിരിക്കും ഒരു പക്ഷെ അസുഖം യഥാര്‍ത്ഥ രൂപത്തിലേക്ക് ഉരുത്തിരിഞ്ഞു വരുന്നതും ശരിയായ രോഗനിര്‍ണ്ണയം സാധ്യമാവുന്നതും.

ചിലപ്പോള്‍ രോഗനിര്‍ണ്ണയം സാധ്യമാവാന്‍ കുറച്ചു ഭാഗ്യം കൂടെ വേണ്ടിവരാറുണ്ട്. ഭാഗ്യം എന്നത് പല രൂപത്തിലാണ്. പെട്ടന്ന് വീണു കിട്ടുന്ന ചില നിര്‍ണ്ണായക വിവരങ്ങള്‍/ മനസിലേക്ക് വരുന്ന ചിന്തകള്‍/ കണ്ണുകള്‍ ഉടക്കുന്ന ചില കാഴ്ചകള്‍.. അങ്ങനെ ചിലതാവും ശരിയായ പാതയിലേക്ക് ചിലപ്പോള്‍ ഡോക്ടറെ കൊണ്ടെത്തിക്കുന്നത്..  അത്തരം ചില സംഭവങ്ങളാണ് ഏതാനും തുടര്‍ലേഖനങ്ങളിലൂടെ വിവരിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത് .

ഒറ്റപ്പാലത്ത് ജോലി ചെയ്യുന്ന കാലം.. ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ ഫോണ്‍.. നാളെ ഒപിയില്‍ ഞാന്‍ ഉണ്ടോ എന്ന് ഉറപ്പിക്കാന്‍ വിളിക്കുന്നതാണ്.. പുള്ളിയുടെ ഒരു ബന്ധുവിനെ കാണിക്കാന്‍ കൊണ്ടുവരാനാണ്. കുറെ ദൂരെ നിന്ന് വരുന്നതാണ്. ഉണ്ടെന്നു ഉറപ്പിച്ച ശേഷം കൊണ്ടുവന്നാല്‍ മതിയല്ലോ എന്ന് കരുതിയാണ് വിളിക്കുന്നത്‌ ..

ദൂരെ നിന്ന് എന്നെ തന്നെ ഉദ്ദേശിച്ചു കൊണ്ട് വരുന്ന രോഗി ഒരു വന്‍ ഉത്തരവാദിത്തമാണ്.  അടുത്ത ആശുപത്രികളില്‍ ഒക്കെ കാണിച്ചു ശരിയാവാതതാവും എന്ന് ഉറപ്പാണല്ലോ. അപ്പോള്‍ എന്റെ മേലുള്ള പ്രതീക്ഷകളുടെ ഭാരം വളരെ വലുതാണ്‌.. ആ ഒരു ചിന്ത മനസ്സില്‍ നിര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് രോഗിയുടെ അടിസ്ഥാന വിവരങ്ങള്‍ അറിയാനായി എന്റെ ശ്രമം. മറ്റു വല്ല ഡോക്ടര്‍മാരും നോക്കേണ്ട രോഗം ആണെങ്കില്‍ ഇങ്ങോട്ട് വരുത്തേണ്ട കാര്യമില്ലല്ലോ..

എന്താ അസുഖം ? ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..

ഓ ഒന്നും പറയണ്ട.. അവന്‍ നല്ല ചുറുചുറുക്കുള്ള ആള്‍ ആയിരുന്നു.. കുറച്ചു വര്‍ഷങ്ങളായി ഒന്നിനും ഒരു ഉത്സാഹമില്ല.. ശരീരം ക്ഷീണിച്ചു വരുന്നു.. ജോലിക്ക് പോവാന്‍ താല്പര്യം കാണിക്കുന്നില്ല. എപ്പോഴും ക്ഷീണവും തളര്‍ച്ചയും തന്നെ.. നിരവധി ഡോക്ടര്‍മാരെ ഇതിനോടകം കാണിച്ചു കഴിഞ്ഞു.. പ്രത്യേകിച്ച് മാറ്റം ഒന്നും ഇല്ല..

പെട്ടു പോയല്ലോ.. ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ കരുതി.. എന്റെ സ്ഥിതിയും മറ്റു ഡോക്ടര്‍മാരില്‍ നിന്ന് വ്യത്യസ്തം ആവാന്‍ വഴിയില്ല.. എന്തായാലും കൊണ്ട് വരൂ.. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു..

ഫോണ്‍ വെക്കാന്‍ ഒരുങ്ങുമ്പോള്‍ അപ്രതീക്ഷിതമായി ഒരു കാര്യം കൂടി സുഹൃത്ത്‌ എന്നോട് പറഞ്ഞു.. അവന്‍ കുറെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്നേ പാമ്പ് കടിയേറ്റു ഏതാണ്ട് മരണത്തിന്റെ വക്കോളം എത്തിയതാ.. കോഴിക്കോട് മെഡിക്കല്‍ കോളേജില്‍ കുറെ കാലം കിഡ്നി തകരാറായി കിടന്നു.. കുറെ തവണ ഡയാലിസിസ് ഒക്കെ ചെയ്താണ് അന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടത്.. അതിനു ശേഷം ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ലായിരുന്നു.. ഇപ്പോള്‍ ഇത് എന്താണാവോ !!

ഈ ഒരു വിവരം ഈ രോഗിയുടെ കാര്യത്തിൽ വളരെ നിർണായകമായി.. രോഗനിർണ്ണയത്തിലേക്കുള്ള വഴി എന്റെ മുന്നിൽ വെട്ടി തുറന്നു തന്ന വിവരം.. അതു കിട്ടിയില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഒരു പക്ഷെ അസുഖം കണ്ടുപിടിക്കപ്പെടാതെ പോവുകയോ കൂടുതൽ സമയം എടുക്കുകയോ ചെയ്യുമായിരുന്നു..

അണലി കടിച്ചു ഗുരുതരാവസ്ഥയിലായ ആളുകളിൽ കാണുന്ന ഒരു പ്രശ്നമുണ്ട്.. തലയിലെ പിറ്റിയൂട്ടറി ഗ്രന്ഥിയുടെ പ്രവർത്തനം തകരാറിലായിപ്പോവും ചിലപ്പോൾ.. കുറെ വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷമാണ് പലപ്പോഴും അതിന്റെ ലക്ഷണകൾ കണ്ടു തുടങ്ങുക.. പിറ്റിയൂട്ടറി ഗ്രന്ഥി പ്രവർത്ഥനക്ഷമമല്ലെങ്കിൽ അതിന്റെ നിയന്ത്രണത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന തൈറോയ്ഡ്, അഡ്രിനൽ ഗ്രന്ഥികളും പണി മുടക്കും.. സെക്സ് ഹോർമോൺ നിർമ്മാണവും അവതാളത്തിലാവും.. ചുരുക്കത്തിൽ മേൽ പറഞ്ഞ രോഗിയെ പോലെ ഒന്നിനും താൽപര്യമില്ലാത്ത, ഊർജ്ജസ്വലത ഒട്ടും ഇല്ലാത്ത, ലൈംഗിക ശേഷി കുറഞ്ഞ ഒരു അവസ്ഥയിലായിപ്പോവും..

ഇത്തരം അവസ്ഥ പൊതുവെ അപൂർവ്വമാണെങ്കിലും mbbs പഠിക്കുന്ന കാലത്തു തൃശൂർ മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ ഇത്തരത്തിൽ  ഒരാളെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. പിന്നീട് MD ചെയ്യുന്ന സമയത്തു കോഴിക്കോട് നിന്നും കണ്ടിട്ടുണ്ട്..

പിറ്റേ ദിവസം കാണാൻ ഇരിക്കുന്ന രോഗിയുടെ diagnosis തലേന്ന് തന്നെ ഈ കേസിൽ എനിക്ക് മനസിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.  രോഗി വന്ന ശേഷം ഹോർമോൺ പരിശോധനകൾ ചെയ്തു ഉറപ്പാക്കുക മാത്രമേ വേണ്ടി വന്നുള്ളൂ..   ഹോർമോൺ മരുന്നുകൾ തുടങ്ങി ഏതാനും ആഴ്ചകൾ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും രോഗി പഴയ പ്രതാപം വീണ്ടെടുത്തു..

ബന്ധുവിൽ നിന്നു കിട്ടിയ ഒരു നിർണ്ണായക വിവരമാണ് ഈ രോഗിയുടെ കാര്യത്തിൽ വഴിത്തിരിവായത്..   വേണ്ട സമയത്തു ഇത്തരം വിവരങ്ങൾ ലഭിക്കാൻ അൽപ്പം ഭാഗ്യം കൂടി വേണം .. രോഗിക്കും ചികില്സിക്കുന്നു ഡോക്ടർക്കും...
 

ഇത്രയും കഴിയുമ്പോഴേക്കും ഡോക്ടറുടെ മനസ്സില്‍ സാധ്യമായ ചില അസുഖങ്ങളുടെ ഒരു ലിസ്റ്റ് രൂപപ്പെട്ടിരിക്കും.. അതില്‍ ഏതു എന്ന് കൃത്യമായി മനസിലാക്കാന്‍ തുടര്‍ന്ന് ലാബ്‌ പരിശോധനകള്‍, സ്കാന്‍, മറ്റു ടെസ്റ്റുകള്‍, മറ്റു ഡോക്ടര്‍മാരുമായുള്ള ചര്‍ച്ചകള്‍ / cross consultations എല്ലാം വേണ്ടി വരാം.  ഇവയെല്ലാം കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോള്‍ ഒട്ടു മിക്ക അസുഖങ്ങളുടെ കാര്യത്തിലും ഒരു വ്യക്തത വരും. അസുഖത്തിന്റെ സ്വഭാവം അനുസരിച്ച് ചെയ്യേണ്ടി വരുന്ന ടെസ്റ്റുകളുടെ എണ്ണം, ചെലവ്, സമയം എന്നിവയിലൊക്കെ വ്യത്യാസമുണ്ടാവും.

എന്നാല്‍ അപൂര്‍വ്വം ചില സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ ഇവയെല്ലാം കഴിഞ്ഞാലും അസുഖത്തിന്റെ കാര്യത്തില്‍ പൂര്‍ണ്ണമായ ഒരു വ്യക്തത വരണമെന്നില്ല. ഇത്തരം കേസുകള്‍ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ക്ക് കനത്ത വെല്ലുവിളിയാണ്. ചിലപ്പോള്‍ ആ രോഗികളെ കൃത്യമായ ഇടവേളകളില്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും കാണേണ്ടി വരും. Follow up എന്നാണ് ഞങ്ങള്‍ അതിനെ പറയുന്നത്.. ഈ follow up സമയത്തായിരിക്കും ഒരു പക്ഷെ അസുഖം യഥാര്‍ത്ഥ രൂപത്തിലേക്ക് ഉരുത്തിരിഞ്ഞു വരുന്നതും ശരിയായ രോഗനിര്‍ണ്ണയം സാധ്യമാവുന്നതും.

ചിലപ്പോള്‍ രോഗനിര്‍ണ്ണയം സാധ്യമാവാന്‍ കുറച്ചു ഭാഗ്യം കൂടെ വേണ്ടിവരാറുണ്ട്. ഭാഗ്യം എന്നത് പല രൂപത്തിലാണ്. പെട്ടന്ന് വീണു കിട്ടുന്ന ചില നിര്‍ണ്ണായക വിവരങ്ങള്‍/ മനസിലേക്ക് വരുന്ന ചിന്തകള്‍/ കണ്ണുകള്‍ ഉടക്കുന്ന ചില കാഴ്ചകള്‍.. അങ്ങനെ ചിലതാവും ശരിയായ പാതയിലേക്ക് ചിലപ്പോള്‍ ഡോക്ടറെ കൊണ്ടെത്തിക്കുന്നത്..  അത്തരം ചില സംഭവങ്ങളാണ് ഏതാനും തുടര്‍ലേഖനങ്ങളിലൂടെ വിവരിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത് .

ഒറ്റപ്പാലത്ത് ജോലി ചെയ്യുന്ന കാലം.. ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ ഫോണ്‍.. നാളെ ഒപിയില്‍ ഞാന്‍ ഉണ്ടോ എന്ന് ഉറപ്പിക്കാന്‍ വിളിക്കുന്നതാണ്.. പുള്ളിയുടെ ഒരു ബന്ധുവിനെ കാണിക്കാന്‍ കൊണ്ടുവരാനാണ്. കുറെ ദൂരെ നിന്ന് വരുന്നതാണ്. ഉണ്ടെന്നു ഉറപ്പിച്ച ശേഷം കൊണ്ടുവന്നാല്‍ മതിയല്ലോ എന്ന് കരുതിയാണ് വിളിക്കുന്നത്‌ ..

ദൂരെ നിന്ന് എന്നെ തന്നെ ഉദ്ദേശിച്ചു കൊണ്ട് വരുന്ന രോഗി ഒരു വന്‍ ഉത്തരവാദിത്തമാണ്.  അടുത്ത ആശുപത്രികളില്‍ ഒക്കെ കാണിച്ചു ശരിയാവാതതാവും എന്ന് ഉറപ്പാണല്ലോ. അപ്പോള്‍ എന്റെ മേലുള്ള പ്രതീക്ഷകളുടെ ഭാരം വളരെ വലുതാണ്‌.. ആ ഒരു ചിന്ത മനസ്സില്‍ നിര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് രോഗിയുടെ അടിസ്ഥാന വിവരങ്ങള്‍ അറിയാനായി എന്റെ ശ്രമം. മറ്റു വല്ല ഡോക്ടര്‍മാരും നോക്കേണ്ട രോഗം ആണെങ്കില്‍ ഇങ്ങോട്ട് വരുത്തേണ്ട കാര്യമില്ലല്ലോ..

എന്താ അസുഖം ? ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..

ഓ ഒന്നും പറയണ്ട.. അവന്‍ നല്ല ചുറുചുറുക്കുള്ള ആള്‍ ആയിരുന്നു.. കുറച്ചു വര്‍ഷങ്ങളായി ഒന്നിനും ഒരു ഉത്സാഹമില്ല.. ശരീരം ക്ഷീണിച്ചു വരുന്നു.. ജോലിക്ക് പോവാന്‍ താല്പര്യം കാണിക്കുന്നില്ല. എപ്പോഴും ക്ഷീണവും തളര്‍ച്ചയും തന്നെ.. നിരവധി ഡോക്ടര്‍മാരെ ഇതിനോടകം കാണിച്ചു കഴിഞ്ഞു.. പ്രത്യേകിച്ച് മാറ്റം ഒന്നും ഇല്ല..

പെട്ടു പോയല്ലോ.. ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ കരുതി.. എന്റെ സ്ഥിതിയും മറ്റു ഡോക്ടര്‍മാരില്‍ നിന്ന് വ്യത്യസ്തം ആവാന്‍ വഴിയില്ല.. എന്തായാലും കൊണ്ട് വരൂ.. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു..

ഫോണ്‍ വെക്കാന്‍ ഒരുങ്ങുമ്പോള്‍ അപ്രതീക്ഷിതമായി ഒരു കാര്യം കൂടി സുഹൃത്ത്‌ എന്നോട് പറഞ്ഞു.. അവന്‍ കുറെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്നേ പാമ്പ് കടിയേറ്റു ഏതാണ്ട് മരണത്തിന്റെ വക്കോളം എത്തിയതാ.. കോഴിക്കോട് മെഡിക്കല്‍ കോളേജില്‍ കുറെ കാലം കിഡ്നി തകരാറായി കിടന്നു.. കുറെ തവണ ഡയാലിസിസ് ഒക്കെ ചെയ്താണ് അന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടത്.. അതിനു ശേഷം ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ലായിരുന്നു.. ഇപ്പോള്‍ ഇത് എന്താണാവോ !!

ഈ ഒരു വിവരം ഈ രോഗിയുടെ കാര്യത്തിൽ വളരെ നിർണായകമായി.. രോഗനിർണ്ണയത്തിലേക്കുള്ള വഴി എന്റെ മുന്നിൽ വെട്ടി തുറന്നു തന്ന വിവരം.. അതു കിട്ടിയില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഒരു പക്ഷെ അസുഖം കണ്ടുപിടിക്കപ്പെടാതെ പോവുകയോ കൂടുതൽ സമയം എടുക്കുകയോ ചെയ്യുമായിരുന്നു..

അണലി കടിച്ചു ഗുരുതരാവസ്ഥയിലായ ആളുകളിൽ കാണുന്ന ഒരു പ്രശ്നമുണ്ട്.. തലയിലെ പിറ്റിയൂട്ടറി ഗ്രന്ഥിയുടെ പ്രവർത്തനം തകരാറിലായിപ്പോവും ചിലപ്പോൾ.. കുറെ വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷമാണ് പലപ്പോഴും അതിന്റെ ലക്ഷണകൾ കണ്ടു തുടങ്ങുക.. പിറ്റിയൂട്ടറി ഗ്രന്ഥി പ്രവർത്ഥനക്ഷമമല്ലെങ്കിൽ അതിന്റെ നിയന്ത്രണത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന തൈറോയ്ഡ്, അഡ്രിനൽ ഗ്രന്ഥികളും പണി മുടക്കും.. സെക്സ് ഹോർമോൺ നിർമ്മാണവും അവതാളത്തിലാവും.. ചുരുക്കത്തിൽ മേൽ പറഞ്ഞ രോഗിയെ പോലെ ഒന്നിനും താൽപര്യമില്ലാത്ത, ഊർജ്ജസ്വലത ഒട്ടും ഇല്ലാത്ത, ലൈംഗിക ശേഷി കുറഞ്ഞ ഒരു അവസ്ഥയിലായിപ്പോവും..

ഇത്തരം അവസ്ഥ പൊതുവെ അപൂർവ്വമാണെങ്കിലും mbbs പഠിക്കുന്ന കാലത്തു തൃശൂർ മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ ഇത്തരത്തിൽ  ഒരാളെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. പിന്നീട് MD ചെയ്യുന്ന സമയത്തു കോഴിക്കോട് നിന്നും കണ്ടിട്ടുണ്ട്..

പിറ്റേ ദിവസം കാണാൻ ഇരിക്കുന്ന രോഗിയുടെ diagnosis തലേന്ന് തന്നെ ഈ കേസിൽ എനിക്ക് മനസിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.  രോഗി വന്ന ശേഷം ഹോർമോൺ പരിശോധനകൾ ചെയ്തു ഉറപ്പാക്കുക മാത്രമേ വേണ്ടി വന്നുള്ളൂ..   ഹോർമോൺ മരുന്നുകൾ തുടങ്ങി ഏതാനും ആഴ്ചകൾ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും രോഗി പഴയ പ്രതാപം വീണ്ടെടുത്തു..

ബന്ധുവിൽ നിന്നു കിട്ടിയ ഒരു നിർണ്ണായക വിവരമാണ് ഈ രോഗിയുടെ കാര്യത്തിൽ വഴിത്തിരിവായത്..   വേണ്ട സമയത്തു ഇത്തരം വിവരങ്ങൾ ലഭിക്കാൻ അൽപ്പം ഭാഗ്യം കൂടി വേണം .. രോഗിക്കും ചികില്സിക്കുന്നു ഡോക്ടർക്കും...
 

പതിവിലും കൂടുതല്‍ തിരക്കുള്ള ഒരു ഒപി ദിവസം.. ഇടയ്ക്ക് ആശുപത്രിയിലെ സീനിയര്‍ Gynaecologsit ന്റെ ഫോണ്‍..

"ജമാല്‍...ഞാന്‍ ഒരു കുട്ടിയെ അങ്ങോട്ട്‌ അയക്കുന്നുണ്ട്.. 8 മാസം ഗര്‍ഭിണിയാണ്. ഇടയ്ക്കിടെ പനി വരുന്നുണ്ടെന്നു പറയുന്നു..ഒന്ന് നോക്കൂ"..

ഏതാനും മിനിട്ടുകള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ആള്‍ എത്തി. വീല്‍ ചെയറില്‍ ആണ് വരവ്. ഒറ്റനോട്ടത്തില്‍ തന്നെ ക്ഷീണിച്ചു പരവശമായ ഒരു രൂപം.. വിളറി വെളുത്തിരിക്കുന്നു..

എന്താ പ്രശ്നം? ഞാന്‍ ചോദിച്ചു

ഇടയ്ക്കിടെ പനി വരുന്നുണ്ട്..
എത്ര കാലമായി അങ്ങനെ?

2 മാസത്തോളമായി.. ഇടയ്ക്കിടെ വിറയലോടെ പനിക്കും.. പനി അല്ലാതെ മറ്റു പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഒന്നും ഇല്ല..

ഇത്രയും കാലമായി പനിക്ക് വേണ്ടി ആരെയും കാണിച്ചില്ലേ?
കാണിച്ചു.. കുറെ ഡോക്ടര്‍മാരെ മാറി മാറി കാണിച്ചു.. എല്ലാവരും മരുന്ന് തന്നു.. കഴിക്കുമ്പോള്‍ കുറവുണ്ട്.. പക്ഷെ വീണ്ടും പനി വരുന്നു.. ഒരാളെ കാണിച്ചു കുറയാത്തത് കൊണ്ട് അടുത്ത ആളുടെ അടുത്തേക്ക്.. അങ്ങനെ പലരെയും കണ്ടു..

ഭര്‍ത്താവുമൊന്നിച്ചു തമിഴ്നാട്ടില്‍ ആണ് താമസം. പ്രസവം അടുക്കാറായ കാരണം നാട്ടിലേക്ക് വന്നിരിക്കുകയാണ് . പോഷകാഹാരക്കുറവുമൂലമുള്ള ആരോഗ്യക്കുറവും വിളര്‍ച്ചയും ആയിരിക്കും എന്നാണു ഒറ്റ നോട്ടത്തില്‍ തോന്നിയത്. ഓപിയില്‍ ഞാന്‍ കണ്ട സമയത്ത് അവര്‍ക്ക് പനി ഇല്ല. പനി എന്ന ഒരു തോന്നല്‍ മാത്രമാണോ എന്നും സംശയിച്ചു.. പക്ഷെ വിളര്‍ച്ച എത്രത്തോളം ഉണ്ടെന്നും കാരണം എന്താണെന്നും കണ്ടു പിടിച്ചു ചികില്സിക്കെണ്ടതുണ്ട് .

പരിശോധനയില്‍ വിളര്‍ച്ച അല്ലാതെ കാര്യമായി ഒന്നും കണ്ടില്ല.. കുഞ്ഞു വയറ്റില്‍ ഉള്ളത് കാരണം സാധാരണ പോലെ വിശദമായി വയര്‍ പരിശോദിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞുമില്ല. കൈകള്‍ പരിശോധിച്ച കൂട്ടത്തില്‍ നേരിയ ചുവന്ന തിണര്‍പ്പ് പോലെയുല്ലേ ചില പുള്ളികള്‍ കണ്ടു.. ഇത് എത്ര നാള്‍ ആയി എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ കുറച്ചു കാലമായി ഉണ്ട്.. അമര്‍ത്തുമ്പോള്‍ വേദനയും ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു.. വൈകീട്ട് കാണുമ്പോള്‍ വിശദമായി നോക്കാം.. സ്കിന്‍ ഡോക്ടറോട് അഭിപ്രായം ചോദിക്കുകയും ചെയ്യാം എന്നൊക്കെ മനസ്സില്‍ കരുതി തല്ക്കാലം അതില്‍ നിന്ന് ശ്രദ്ധ മാറ്റി..

പനിയും ക്ഷീണവും രക്തക്കുറവും... ഒരു ഡോക്ടര്‍ക്ക് ചിന്തിച്ചു തല പുകയ്ക്കാന്‍ ഇത് തന്നെ ധാരാളം മതി.. രക്തക്കുറവ് എന്തുകൊണ്ടെന്ന് അറിയാന്‍ വേണ്ടിയുള്ള കുറച്ചു ടെസ്റ്റുകള്‍ കേസ് ഷീറ്റില്‍ എഴുതിയിട്ടു. ഒപ്പം പനി വരുന്നുണ്ടോ എന്ന് കൃത്യമായി നോക്കി എഴുതി വെക്കാന്‍ സിസ്റ്റെര്‍മാരോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു.. പനി ഉണ്ടെന്നു ഉറപ്പായിട്ടു മതിയല്ലോ ആ വഴിക്ക് അന്വേഷിക്കാന്‍..

ഇതിനിടയില്‍ മാസം തികയാത്ത കുഞ്ഞിനെ അവര്‍ പ്രസവിച്ചു.. കുഞ്ഞു തീരെ തൂക്കം കുറവ്. സ്വഭാവികമായും കുഞ്ഞിനെ New born ICU വില്‍ അഡ്മിറ്റ്‌ ആക്കി.

രാത്രി റൌണ്ട്സ് സമയത്ത് അവരെ വീണ്ടും കണ്ടു.. അപ്പോള്‍ നന്നായി പനിക്കുന്നുണ്ട്.. സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ ചെറുതായി കിതക്കുന്നുണ്ട്‌.. നേരത്തെ അതുണ്ടായിരുന്നില്ല.

ശ്വാസം മുട്ടുന്നുണ്ടോ? ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..
ഉണ്ട്..
കിടക്കുമ്പോള്‍ കൂടുതലായി തോന്നുന്നുണ്ടോ ? ....ഉണ്ട്..
വീണ്ടും ഉച്ചക്ക് കേട്ട കാര്യങ്ങള്‍ ഒന്ന് കൂടി ചോദിച്ചു ഉറപ്പു വരുത്തി.. വിശദമായി വീണ്ടും പരിശോധിച്ചു..

ഉച്ചക്ക് ഇല്ലാതിരുന്ന ചില മുരള്‍ച്ച ഹൃദയമിടിപ്പിനിടയിലൂടെ ഇപ്പോള്‍ കേള്‍ക്കാന്‍ കഴിയുന്നുണ്ട്.. ഹൃദയത്തിലെ ഒരു വാല്‍വിന് ഒരു ലീക്ക്.. പെട്ടന്ന് ഒരു ലീക്ക് വരുമ്പോള്‍ സ്വാഭാവികമായും ശ്വാസം മുട്ടല്‍ അനുഭവപ്പെടും.. ഉച്ചക്ക് ഞാന്‍ കണ്ടു പ്രാധാന്യം കൊടുക്കാതെ വിട്ട കൈകളിലെ പുള്ളികള്‍ പെട്ടന്ന് മനസിലേക്ക് ഇരച്ചെത്തി.. ആ കൈകളിലേക്ക് വീണ്ടും നോക്കി... ആ പുള്ളികള്‍ കൂടുതല്‍ തിളക്കത്തോടെ അവിടെയുണ്ട് .. തൊടുമ്പോള്‍ വേദനയും..

ഇപ്പോള്‍ കാര്യങ്ങള്‍ എല്ലാം പകല്‍ പോലെ വ്യക്തം.. അങ്ങേയറ്റം ഗൌരവമുള്ള ഒരു അസുഖത്തെയാണ്‌ രോഗിയും അവരിലൂടെ ഞാനും അഭിമുഖീകരിക്കുന്നത്.. ഹൃദയത്തിനുള്ളില്‍ അണുബാധ.. Infective endocarditis എന്നാണ് വൈദ്യ ശാസ്ത്രം അതിനെ വിളിക്കുന്ന പേര്..ഹൃദയ വാല്‍വുകളുടെ അടിയിലാണ് പ്രധാനമായും അണുബാധയുണ്ടാവുന്നത്.. വാല്‍വ് നാശമായി ലീക്ക് വരികയും ഹൃദയത്തിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനം തകരാറില്‍ ആവുകയും ചെയ്യും.. അത് മാത്രമല്ല അണുക്കളും മറ്റു ചില ഘടകങ്ങളും അടങ്ങുന്ന കൊച്ചു രക്ത കട്ടകള്‍ വാല്‍വില്‍ നിന്നും തെറിച്ചു രക്തക്കുഴലുകളിലൂടെ കയറി ഇറങ്ങി ശരീരത്തിന്റെ മറ്റു ഭാഗങ്ങളില്‍ പോയി അടിഞ്ഞു കൂടുകയും ചെയ്യും.. ചെറുതോ വലുതോ ആയ രക്തക്കുഴലുകളെ ബ്ലോക്ക് ആക്കുകയും ചെയ്യാം ചിലപ്പോള്‍.. അത്തരത്തില്‍ വാല്‍വില്‍ നിന്നും അടര്‍ന്നു പോന്ന കുഞ്ഞു കഷ്ണങ്ങളാണ് നേരത്തെ അവരുടെ കയ്യിലെ തിണര്‍ത്ത പാടുകളായി കണ്ടത്.. തലച്ചോറിലെ രക്തക്കുഴലിലേക്ക് പോയാല്‍ ഒരു വശം തളര്‍ന്നു പോവാം.. മനസ് കാണാത്തത് കണ്ണുകളും കാണില്ല എന്നാണ് മെഡിക്കല്‍ ഫീല്‍ഡിലെ ചൊല്ല്.. നേരത്തെ അത് കണ്ടെങ്കിലും Infective endocarditis എന്ന സാധ്യത മനസ്സില്‍ കാണാത്ത കാരണമാണ് കയ്യിലെ പാടുകള്‍ക്ക് വേണ്ട ശ്രദ്ധ കൊടുക്കാന്‍ കഴിയാഞ്ഞത്.

പ്രാഥമിക രക്ത പരിശോധന റിപ്പോര്‍ട്ടുകള്‍ അപ്പോഴേക്കും വന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.. ഹീമോഗ്ലോബിന്‍, Platelet കൌണ്ട് എല്ലാം കുറവ്.. ESR നൂറിനു മുകളില്‍.. എല്ലാം എന്റെ സംശയത്തെ ശരിവെക്കുന്ന റിപ്പോര്‍ട്ടുകളാണ്.

എക്കോ ടെസ്റ്റ് ചെയ്യാനും തുടര്‍ന്നുള്ള ചികിത്സ പ്ലാന്‍ ചെയ്യാനുമായി cardiologist ന്റെ സഹായം തേടി..അണുബാധ നിയന്ത്രണവിധേയമാക്കാന്‍ antibiotics ഉം ഹൃദയത്തിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനക്ഷമത കൂട്ടാനുള്ള മരുന്നുകളും അപ്പോള്‍ തന്നെ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു..

എക്കോ ചെയ്തപ്പോള്‍ പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ തന്നെ വാല്‍വിനടിയില്‍ അണു ബാധയുണ്ട് .. വാല്‍വ് കീറിപ്പോയി രക്തം വഴിതെറ്റി ഒഴുകുന്നുമുണ്ട്. കൂടുതല്‍ മോശമാവുന്നെങ്കില്‍ ഉടനടി സര്‍ജറി ചെയ്തു വാല്‍വ് മാറ്റി വെക്കണം.. ഒട്ടും എളുപ്പമല്ലാത്ത മേജര്‍ സര്‍ജറിയാണ്. പൊതുവേ ആരോഗ്യം കുറഞ്ഞ സ്ത്രീയാണ്.. മുന്‍കൂട്ടി തയ്യാറെടുപ്പ് നടത്തി രോഗിയെ പരമാവതി stabilize ചെയ്ത ശേഷം ചെയ്യുന്ന സര്‍ജറി പോലെയല്ല.. കൂടുതല്‍ പ്രയാസകരമായിരിക്കും.. സര്‍ജറിക്കിടെ മരണപ്പെടാനുള്ള സാധ്യത വളരെ കൂടുതലാണ്.

റൌണ്ട്സ് കഴിഞ്ഞു വീണ്ടും അവരെ ഒന്ന് കൂടി പോയി കണ്ടു.. കുറച്ചു സമയം കൊണ്ട് തന്നെ സ്ഥിതി വീണ്ടും മോശമായി.. എന്നോട് സംസാരിക്കാന്‍ പോലും കഴിയാത്ത വിധം ശ്വാസം മുട്ട്.. കൂടാതെ ഇടത്തെ കയ്യിലെ പ്രധാന രക്തക്കുഴല്‍ ക്രമേണ അടയാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.. കയ്യിന്റെ കടുത്ത വേദനയും ക്രമേണ പടര്‍ന്നു വരുന്ന നീല നിറവും എന്റെ ആശങ്കകള്‍ പതിന്മടങ്ങ്‌ വര്‍ധിപ്പിച്ചു..

ഹൃദയ ശസ്ത്രക്രിയക്കു വേണ്ട എല്ലാ സൌകര്യങ്ങളും ആശുപത്രിയില്‍ ഉണ്ട്. ഒരു മുഴുവന്‍ സമയ സര്‍ജനും ഓണ്‍ കാള്‍ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ വരുന്ന വേറെ ഒരു സര്‍ജനും ഉണ്ട്.. സര്‍ജനുമായി കാര്യങ്ങള്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്തു..

ജമാല്‍.. സര്‍ജറി ചെയ്യാന്‍ തടസ്സങ്ങള്‍ ഒന്നും ഇല്ല.. പക്ഷെ നമ്മള്‍ പരിഗണിക്കേണ്ട വേറെ ചില കാര്യങ്ങള്‍ കൂടിയുണ്ട്.. Unstable ആയ രോഗിയില്‍ emergency ആയി ചെയ്യുന്ന സര്‍ജറിയാണ്.. രോഗി മരണപ്പെടാനുള്ള സാധ്യത തള്ളിക്കളയാന്‍ കഴിയില്ല.. ഒരു വന്‍കിട corporate ആശുപത്രി സെറ്റ് അപ്പില്‍ ആണെങ്കില്‍ ആ മരണം ആളുകള്‍ എളുപ്പം Accept ചെയ്യും.. എന്നാല്‍ നമ്മുടെ ആശുപത്രിയില്‍ അത്തരം ഒരു മരണം, അതും പ്രസവം കഴിഞ്ഞ ഉടനെ ആളുകള്‍ accept ചെയ്യില്ല.. ആശുപത്രി തല്ലി പൊളിക്കല്‍, ഡോക്ടറെ കയ്യേറ്റം ചെയ്യല്‍ തുടങ്ങി എല്ലാം ഉണ്ടാവാം.. നമ്മള്‍ ഇത് തൊടാതിരിക്കുന്നതല്ലേ ബുദ്ധി? സര്‍ജന്‍ അദ്ധേഹത്തിന്റെ ആശങ്കകള്‍ പങ്കുവെച്ചു..

വളരെ ശരിയാണ്.. ചെയ്യാന്‍ ഉള്ള കേസ് സെലെക്ട്റ്റ് ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഇന്നത്തെ കാലത്ത് അതൊക്കെ ആലോചിക്കണം.. സ്വന്തം കരിയര്‍ വരെ അപകടത്തിലാവുന്ന തരത്തില്‍ റിസ്ക്‌ ഉള്ള കേസ് ചെയ്യാന്‍ ആരും മടിക്കും.. സമൂഹം ഡോക്ടര്‍മാരെ അങ്ങനെ ആക്കി തീര്‍ത്തിട്ടുണ്ട്.. ദിവസേന അതിനുള്ള ഉദാഹരണങ്ങള്‍ നമ്മള്‍ കണ്ടു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതാണല്ലോ.

കണ്മുന്നില്‍ രോഗിയുടെ സ്ഥിതി മോശമാവുന്നു.. വേറെ ഏതെങ്കിലും ആശുപത്രിയിലേക്ക് വിടുക എന്നതാണ് മുന്നിലുള്ള ഒരു വഴി. പക്ഷെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു വിടുന്ന ആശുപത്രിയിലും കേസ് ചെയ്യാന്‍ തയാറായില്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ രക്ഷയില്ല.. റിസ്ക്‌ എടുത്തു രോഗിയെ ഷിഫ്റ്റ്‌ ചെയ്തതുകൊണ്ട് ഗുണം ഉണ്ടെന്നു ഉറപ്പു വരുത്തണമല്ലോ .. രാത്രി വളരെ വൈകുകയും ചെയ്തു.. രോഗിയെ മാത്രമല്ല, മാസം തികയാതെ പ്രസവിച്ചു ICU വില്‍ കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെ കൂടി റെഫര്‍ ചെയ്യണം.. രണ്ടും എളുപ്പമല്ല.. എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് ആകെ സംശയമായി..

ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കേസ് കൈകാര്യം ചെയ്യുമ്പോള്‍ സ്ഥിരമായി ചെയ്യാറുള്ള പോലെ പല മേഖലകളിയും വിദഗ്ദ്ധ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ ഉള്ള ഒരു whats app ഗ്രൂപ്പില്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്തു..

അവിടെ വച്ച് നിങ്ങള്‍ക്ക് രോഗിയെ stabilize ചെയ്യാന്‍ പറ്റുന്നില്ലെങ്കില്‍ പെട്ടന്ന് പറഞ്ഞു വിട്ടുകൂടെ ജമാല്‍? വിദേശത്ത് ജോലി ചെയ്യുന്ന cardiologist ന്റെ ചോദ്യം..
എങ്ങോട്ടാണ് വിടുക ? ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..

നമ്മുടെ ഗ്രൂപ്പില്‍ തന്നെ അതിനു പറ്റിയ ആള്‍ ഉണ്ടല്ലോ.. കൊച്ചിയിലെ പ്രമുഖ ആശുപത്രിയിലെ Cardiac സര്‍ജന്റെ പേര് പറഞ്ഞു തന്നു.. ഗ്രൂപ്പില്‍ നിന്ന് നമ്പര്‍ തപ്പിയെടുത്തു പാതി രാത്രി ഞാന്‍ ആളെ വിളിച്ചു.. രോഗിയുടെ വിശദ വിവരങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു.. ഇപ്പോള്‍ തന്നെ വിട്ടോ , നാളെ സര്‍ജറി ചെയ്യാം എന്ന് മറുപടി.. ഏകദേശം വരുന്ന ചിലവും ചോദിച്ചു മനസിലാക്കി..

രോഗിയുടെ കൂടെ അമ്മ മാത്രമേയുള്ളൂ.. കാര്യങ്ങള്‍ അവരെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കി രോഗിയെ റെഫര്‍ ചെയ്യുക എന്നതാണ് അടുത്ത ജോലി.. വീണ്ടും ആശുപത്രിയിലേക്ക് തിരിച്ചു പോയി അമ്മയുമായി സംസാരിച്ചു.. സര്‍ജറിക്ക് വേണ്ടി വരുന്ന തുക കേട്ടപ്പോള്‍ അമ്മ കട്ടായം പറഞ്ഞു.. കഴിയില്ല ഡോക്ടറെ.. നിങ്ങള്‍ ഇവിടന്നു ചെയ്യാന്‍ പറ്റുന്ന ചികിത്സ ചെയ്യുക.. ഞങ്ങള്‍ പാവങ്ങളാണ്..
ഇവിടെ നിന്ന് ചെയ്യാന്‍ കഴിയുന്ന ചികിത്സ കൊണ്ട് മകള്‍ രക്ഷപ്പെടില്ല.. നിങ്ങള്ക്ക് മകളും കുഞ്ഞിനു അമ്മയെയും നഷ്ടപ്പെടും.. പണം പിന്നീട് എങ്ങനെയെങ്കിലും ഉണ്ടാക്കാം.. പക്ഷെ ജീവന്‍ അങ്ങനെയല്ലല്ലോ..

വീണ്ടും കുറെ നേരം ആലോചന.. ഇതിനിടെ ചെന്നയില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന ഭര്‍ത്താവുമായി ഫോണില്‍ സംസാരിച്ചു.. കാര്യങ്ങളുടെ ഗൗരവം ബോധ്യപ്പെടുത്തി.. രാത്രിക്ക് രാത്രി രോഗിയെ കൊച്ചിയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോവാന്‍ ഒരു വിധം സമ്മതിപ്പിച്ചു.. എല്ലാ ഒരുക്കങ്ങളും ചെയ്ത ശേഷമാണ് തിരിച്ചു പോന്നത്..

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ഒപി നോക്കുന്നതിനിടെ കൊച്ചിയിലെ ഡോകാടുടെ message.. പുറത്തെടുത്ത കീറി പറിഞ്ഞ വാല്‍വിന്റെ പടം.. ഞാന്‍ ആദ്യമായി കാണുകയായിരുന്നു.. സര്‍ജറി വിജയകരമായി പൂര്‍ത്തിയാക്കി എന്ന് കേട്ടപ്പോള്‍ ഉണ്ടായ സന്തോഷം പറഞ്ഞറിയിക്കാന്‍ വയ്യാത്തതായിരുന്നു.. അപകട നില തരണം ചെയ്തു എന്ന് അറിയുന്നത് വരെ അവരുടെ വിവരങ്ങള്‍ തിരക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു..

കുറെ കാലങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം ആ സ്ത്രീയെ മറ്റൊരു ആശുപത്രിയില്‍ വച്ച് അവിചാരിതമായി കണ്ടു. സ്വന്തം കുഞ്ഞിനെ എടുത്തുകൊണ്ടു അവര്‍ നടന്നു പോവുന്ന കാഴ്ച തന്ന സന്തോഷം ചെറുതല്ല.. അവര്‍ എന്നെ കണ്ടില്ല,, കണ്ടിരുന്നെങ്കിലും തിരിച്ചറിയാന്‍ സാധ്യത കുറവാണ്.. അവരോടു സംസാരിക്കുകയും പരിശോധിക്കുകയും ചെയ്ത എന്റെ മുഖം ഓര്‍ക്കാനുള്ള മാനസികവും ശാരീരികവുമായ അവസ്ഥയില്‍ ആയിരുന്നില്ല അവരന്ന്.

രോഗനിര്‍ണ്ണയം നടത്തുകയും കൃത്യ സമയത്ത് യോജിച്ച ആളുടെ കയ്യില്‍ രോഗിയെ എത്തിക്കുകയും ചെയ്തു എന്നതില്‍ കവിഞ്ഞു ഈ കഥയില്‍ എനിക്ക് പങ്കില്ല.. എങ്കിലും ഒരു ഡോക്ടര്‍ക്ക് സന്തോഷിക്കാന്‍ ഈ റോള്‍ തന്നെ ധാരാളമാണ്..

ഈ സംഭവത്തില്‍ ചിന്തിക്കേണ്ട ചില കാര്യങ്ങളുണ്ട്.. Infective endocarditis അത്ര സാധാരണമായി കാണപ്പെടുന്ന അസുഖമല്ല.. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അത്ര പെട്ടന്ന് ഡോക്ടര്‍മാരുടെ ശ്രദ്ധയില്‍ വരില്ല..അതിനാല്‍ രോഗനിര്‍ണ്ണയം നീണ്ടുപോവാന്‍ സാധ്യതയുണ്ട് . എന്നാല്‍ ഈ രോഗിയുടെ കാര്യത്തില്‍ ഇത്ര ഭീകരമായ അവസ്ഥയിലേക്ക് രോഗത്തെ എത്തിച്ചതിന്റെ പ്രധാന കാരണം അവര്‍ ഒരേ അസുഖത്തിന് പല പല ഡോക്ടര്‍മാരെ മാറി മാറി കണ്ടു എന്നതാണ്.. വിട്ടു മാറാത്ത പനിയുമായി ഓരോ തവണയും ഓരോ ആളുകളുടെ അടുത്ത് പോവുന്നതിനു പകരം ഒരേ ആളുടെ അടുത്ത് തന്നെ വീണ്ടും പോയിരുന്നെങ്കില്‍ അസുഖത്തെ കൂടുതല്‍ ഗൗരവത്തിലെടുക്കുകയും കൂടുതല്‍ വിശദമായി പരിശോധനകള്‍ നടത്തുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു.. ചുരുങ്ങിയ പക്ഷം അസുഖം കൃത്യമായി മനസിലാക്കാവുന്ന ഒരു സെറ്റപ്പിലേക്ക് രോഗിയെ എത്തിക്കുകയെങ്കിലും ചെയ്യുമായിരുന്നു.. ഇവിടെ അങ്ങനെ ഒരു സ്ഥലത്ത് രോഗി എത്തിയപ്പോഴേക്കും ഒരുപാട് വൈകിപ്പോയിരുന്നു.. ഇവരുടെ കേസില്‍ രോഗി രക്ഷപ്പെട്ടെങ്കിലും ജീവിത കാലം മുഴുവന്‍ കൃത്രിമ വാല്‍വില്‍ രക്തം കട്ട പിടിക്കാതിരിക്കാന്‍ വാര്‍ഫാരിന്‍ ഗുളിക കഴിക്കണം.. വാര്‍ഫാരിന്‍ ഒരു ഇരു തല മൂര്‍ച്ചയുള്ള വാളിനെ പോലെയാണ്.. മരുന്നിന്റെ effect കുറഞ്ഞാലും കൂടിയാലും പണി കിട്ടുന്ന ഒന്നാന്തരം വാള്‍..

കൊച്ചിയിലെ ആശുപത്രിയിലെക്കാള്‍ കുറഞ്ഞ ചിലവില്‍ ഒരു പക്ഷെ ഇതേ സര്‍ജറി ഞങ്ങളുടെ ആശുപത്രിയില്‍ തന്നെ ചെയ്യാന്‍ കഴിയുമായിരുന്നു.. എന്നാല്‍ അതിനു മുതിരാതെ കൂടുതല്‍ പേരും പ്രശസ്തിയും ഉള്ള ആശുപത്രിയിലേക്ക് രോഗിയെ വിടാന്‍ കാരണം ഇന്ന് സമൂഹത്തില്‍ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ അനുഭവിക്കുന്ന അരക്ഷിതാവസ്ഥയാണ്. രോഗി മരിച്ചാല്‍ ചികിത്സ പിഴവ് എന്ന് ആരോപിച്ചു അക്രമാസക്തരാവുന്ന ജനക്കൂട്ടം സൃഷ്ടിച്ച അരക്ഷിതാവസ്ഥ..

ഈ രോഗിയുടെ കാര്യത്തില്‍ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ അനുഭവിച്ച മാനസിക പിരിമുറുക്കവും ചെയ്ത effort ഉം പുറത്തു ആരും അറിയില്ല.. ഒരു പക്ഷെ രോഗിയും അടുത്ത ബന്ധുക്കള്‍ പോലും.. ഒരു അസുഖവുമായി ആശുപത്രിയില്‍ പോയി തിരിച്ചു വന്നു എന്നതല്ലാതെ.. എന്നാല്‍ രോഗി മരിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ കാര്യങ്ങള്‍ ഇങ്ങനെയൊന്നുമല്ല ആയിത്തീരുക.. ഒരു രോഗിയെ ചികിത്സിക്കുമ്പോള്‍ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ എന്ത് ചിന്തിക്കുന്നു എന്നും അവര്‍ അനുഭവിക്കുന്ന പ്രശ്നങ്ങള്‍ എന്തെല്ലാമെന്നും ജനങ്ങള്‍ മനസിലാക്കേണ്ടതുണ്ട്.. മരണം എന്നാല്‍ ചികിത്സാ പിഴവല്ല എന്ന് മനസിലാക്കിയാല്‍ പിരിമുറുക്കം കുറയും. ജനങ്ങളുടെയും ഡോക്ടര്‍മാരുടെയും ...

പതിവിലും കൂടുതല്‍ തിരക്കുള്ള ഒരു ഒപി ദിവസം.. ഇടയ്ക്ക് ആശുപത്രിയിലെ സീനിയര്‍ Gynaecologsit ന്റെ ഫോണ്‍..

"ജമാല്‍...ഞാന്‍ ഒരു കുട്ടിയെ അങ്ങോട്ട്‌ അയക്കുന്നുണ്ട്.. 8 മാസം ഗര്‍ഭിണിയാണ്. ഇടയ്ക്കിടെ പനി വരുന്നുണ്ടെന്നു പറയുന്നു..ഒന്ന് നോക്കൂ"..

ഏതാനും മിനിട്ടുകള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ആള്‍ എത്തി. വീല്‍ ചെയറില്‍ ആണ് വരവ്. ഒറ്റനോട്ടത്തില്‍ തന്നെ ക്ഷീണിച്ചു പരവശമായ ഒരു രൂപം.. വിളറി വെളുത്തിരിക്കുന്നു..

എന്താ പ്രശ്നം? ഞാന്‍ ചോദിച്ചു

ഇടയ്ക്കിടെ പനി വരുന്നുണ്ട്..
എത്ര കാലമായി അങ്ങനെ?

2 മാസത്തോളമായി.. ഇടയ്ക്കിടെ വിറയലോടെ പനിക്കും.. പനി അല്ലാതെ മറ്റു പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഒന്നും ഇല്ല..

ഇത്രയും കാലമായി പനിക്ക് വേണ്ടി ആരെയും കാണിച്ചില്ലേ?
കാണിച്ചു.. കുറെ ഡോക്ടര്‍മാരെ മാറി മാറി കാണിച്ചു.. എല്ലാവരും മരുന്ന് തന്നു.. കഴിക്കുമ്പോള്‍ കുറവുണ്ട്.. പക്ഷെ വീണ്ടും പനി വരുന്നു.. ഒരാളെ കാണിച്ചു കുറയാത്തത് കൊണ്ട് അടുത്ത ആളുടെ അടുത്തേക്ക്.. അങ്ങനെ പലരെയും കണ്ടു..

ഭര്‍ത്താവുമൊന്നിച്ചു തമിഴ്നാട്ടില്‍ ആണ് താമസം. പ്രസവം അടുക്കാറായ കാരണം നാട്ടിലേക്ക് വന്നിരിക്കുകയാണ് . പോഷകാഹാരക്കുറവുമൂലമുള്ള ആരോഗ്യക്കുറവും വിളര്‍ച്ചയും ആയിരിക്കും എന്നാണു ഒറ്റ നോട്ടത്തില്‍ തോന്നിയത്. ഓപിയില്‍ ഞാന്‍ കണ്ട സമയത്ത് അവര്‍ക്ക് പനി ഇല്ല. പനി എന്ന ഒരു തോന്നല്‍ മാത്രമാണോ എന്നും സംശയിച്ചു.. പക്ഷെ വിളര്‍ച്ച എത്രത്തോളം ഉണ്ടെന്നും കാരണം എന്താണെന്നും കണ്ടു പിടിച്ചു ചികില്സിക്കെണ്ടതുണ്ട് .

പരിശോധനയില്‍ വിളര്‍ച്ച അല്ലാതെ കാര്യമായി ഒന്നും കണ്ടില്ല.. കുഞ്ഞു വയറ്റില്‍ ഉള്ളത് കാരണം സാധാരണ പോലെ വിശദമായി വയര്‍ പരിശോദിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞുമില്ല. കൈകള്‍ പരിശോധിച്ച കൂട്ടത്തില്‍ നേരിയ ചുവന്ന തിണര്‍പ്പ് പോലെയുല്ലേ ചില പുള്ളികള്‍ കണ്ടു.. ഇത് എത്ര നാള്‍ ആയി എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ കുറച്ചു കാലമായി ഉണ്ട്.. അമര്‍ത്തുമ്പോള്‍ വേദനയും ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു.. വൈകീട്ട് കാണുമ്പോള്‍ വിശദമായി നോക്കാം.. സ്കിന്‍ ഡോക്ടറോട് അഭിപ്രായം ചോദിക്കുകയും ചെയ്യാം എന്നൊക്കെ മനസ്സില്‍ കരുതി തല്ക്കാലം അതില്‍ നിന്ന് ശ്രദ്ധ മാറ്റി..

പനിയും ക്ഷീണവും രക്തക്കുറവും... ഒരു ഡോക്ടര്‍ക്ക് ചിന്തിച്ചു തല പുകയ്ക്കാന്‍ ഇത് തന്നെ ധാരാളം മതി.. രക്തക്കുറവ് എന്തുകൊണ്ടെന്ന് അറിയാന്‍ വേണ്ടിയുള്ള കുറച്ചു ടെസ്റ്റുകള്‍ കേസ് ഷീറ്റില്‍ എഴുതിയിട്ടു. ഒപ്പം പനി വരുന്നുണ്ടോ എന്ന് കൃത്യമായി നോക്കി എഴുതി വെക്കാന്‍ സിസ്റ്റെര്‍മാരോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു.. പനി ഉണ്ടെന്നു ഉറപ്പായിട്ടു മതിയല്ലോ ആ വഴിക്ക് അന്വേഷിക്കാന്‍..

ഇതിനിടയില്‍ മാസം തികയാത്ത കുഞ്ഞിനെ അവര്‍ പ്രസവിച്ചു.. കുഞ്ഞു തീരെ തൂക്കം കുറവ്. സ്വഭാവികമായും കുഞ്ഞിനെ New born ICU വില്‍ അഡ്മിറ്റ്‌ ആക്കി.

രാത്രി റൌണ്ട്സ് സമയത്ത് അവരെ വീണ്ടും കണ്ടു.. അപ്പോള്‍ നന്നായി പനിക്കുന്നുണ്ട്.. സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ ചെറുതായി കിതക്കുന്നുണ്ട്‌.. നേരത്തെ അതുണ്ടായിരുന്നില്ല.

ശ്വാസം മുട്ടുന്നുണ്ടോ? ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..
ഉണ്ട്..
കിടക്കുമ്പോള്‍ കൂടുതലായി തോന്നുന്നുണ്ടോ ? ....ഉണ്ട്..
വീണ്ടും ഉച്ചക്ക് കേട്ട കാര്യങ്ങള്‍ ഒന്ന് കൂടി ചോദിച്ചു ഉറപ്പു വരുത്തി.. വിശദമായി വീണ്ടും പരിശോധിച്ചു..

ഉച്ചക്ക് ഇല്ലാതിരുന്ന ചില മുരള്‍ച്ച ഹൃദയമിടിപ്പിനിടയിലൂടെ ഇപ്പോള്‍ കേള്‍ക്കാന്‍ കഴിയുന്നുണ്ട്.. ഹൃദയത്തിലെ ഒരു വാല്‍വിന് ഒരു ലീക്ക്.. പെട്ടന്ന് ഒരു ലീക്ക് വരുമ്പോള്‍ സ്വാഭാവികമായും ശ്വാസം മുട്ടല്‍ അനുഭവപ്പെടും.. ഉച്ചക്ക് ഞാന്‍ കണ്ടു പ്രാധാന്യം കൊടുക്കാതെ വിട്ട കൈകളിലെ പുള്ളികള്‍ പെട്ടന്ന് മനസിലേക്ക് ഇരച്ചെത്തി.. ആ കൈകളിലേക്ക് വീണ്ടും നോക്കി... ആ പുള്ളികള്‍ കൂടുതല്‍ തിളക്കത്തോടെ അവിടെയുണ്ട് .. തൊടുമ്പോള്‍ വേദനയും..

ഇപ്പോള്‍ കാര്യങ്ങള്‍ എല്ലാം പകല്‍ പോലെ വ്യക്തം.. അങ്ങേയറ്റം ഗൌരവമുള്ള ഒരു അസുഖത്തെയാണ്‌ രോഗിയും അവരിലൂടെ ഞാനും അഭിമുഖീകരിക്കുന്നത്.. ഹൃദയത്തിനുള്ളില്‍ അണുബാധ.. Infective endocarditis എന്നാണ് വൈദ്യ ശാസ്ത്രം അതിനെ വിളിക്കുന്ന പേര്..ഹൃദയ വാല്‍വുകളുടെ അടിയിലാണ് പ്രധാനമായും അണുബാധയുണ്ടാവുന്നത്.. വാല്‍വ് നാശമായി ലീക്ക് വരികയും ഹൃദയത്തിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനം തകരാറില്‍ ആവുകയും ചെയ്യും.. അത് മാത്രമല്ല അണുക്കളും മറ്റു ചില ഘടകങ്ങളും അടങ്ങുന്ന കൊച്ചു രക്ത കട്ടകള്‍ വാല്‍വില്‍ നിന്നും തെറിച്ചു രക്തക്കുഴലുകളിലൂടെ കയറി ഇറങ്ങി ശരീരത്തിന്റെ മറ്റു ഭാഗങ്ങളില്‍ പോയി അടിഞ്ഞു കൂടുകയും ചെയ്യും.. ചെറുതോ വലുതോ ആയ രക്തക്കുഴലുകളെ ബ്ലോക്ക് ആക്കുകയും ചെയ്യാം ചിലപ്പോള്‍.. അത്തരത്തില്‍ വാല്‍വില്‍ നിന്നും അടര്‍ന്നു പോന്ന കുഞ്ഞു കഷ്ണങ്ങളാണ് നേരത്തെ അവരുടെ കയ്യിലെ തിണര്‍ത്ത പാടുകളായി കണ്ടത്.. തലച്ചോറിലെ രക്തക്കുഴലിലേക്ക് പോയാല്‍ ഒരു വശം തളര്‍ന്നു പോവാം.. മനസ് കാണാത്തത് കണ്ണുകളും കാണില്ല എന്നാണ് മെഡിക്കല്‍ ഫീല്‍ഡിലെ ചൊല്ല്.. നേരത്തെ അത് കണ്ടെങ്കിലും Infective endocarditis എന്ന സാധ്യത മനസ്സില്‍ കാണാത്ത കാരണമാണ് കയ്യിലെ പാടുകള്‍ക്ക് വേണ്ട ശ്രദ്ധ കൊടുക്കാന്‍ കഴിയാഞ്ഞത്.

പ്രാഥമിക രക്ത പരിശോധന റിപ്പോര്‍ട്ടുകള്‍ അപ്പോഴേക്കും വന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.. ഹീമോഗ്ലോബിന്‍, Platelet കൌണ്ട് എല്ലാം കുറവ്.. ESR നൂറിനു മുകളില്‍.. എല്ലാം എന്റെ സംശയത്തെ ശരിവെക്കുന്ന റിപ്പോര്‍ട്ടുകളാണ്.

എക്കോ ടെസ്റ്റ് ചെയ്യാനും തുടര്‍ന്നുള്ള ചികിത്സ പ്ലാന്‍ ചെയ്യാനുമായി cardiologist ന്റെ സഹായം തേടി..അണുബാധ നിയന്ത്രണവിധേയമാക്കാന്‍ antibiotics ഉം ഹൃദയത്തിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനക്ഷമത കൂട്ടാനുള്ള മരുന്നുകളും അപ്പോള്‍ തന്നെ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു..

എക്കോ ചെയ്തപ്പോള്‍ പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ തന്നെ വാല്‍വിനടിയില്‍ അണു ബാധയുണ്ട് .. വാല്‍വ് കീറിപ്പോയി രക്തം വഴിതെറ്റി ഒഴുകുന്നുമുണ്ട്. കൂടുതല്‍ മോശമാവുന്നെങ്കില്‍ ഉടനടി സര്‍ജറി ചെയ്തു വാല്‍വ് മാറ്റി വെക്കണം.. ഒട്ടും എളുപ്പമല്ലാത്ത മേജര്‍ സര്‍ജറിയാണ്. പൊതുവേ ആരോഗ്യം കുറഞ്ഞ സ്ത്രീയാണ്.. മുന്‍കൂട്ടി തയ്യാറെടുപ്പ് നടത്തി രോഗിയെ പരമാവതി stabilize ചെയ്ത ശേഷം ചെയ്യുന്ന സര്‍ജറി പോലെയല്ല.. കൂടുതല്‍ പ്രയാസകരമായിരിക്കും.. സര്‍ജറിക്കിടെ മരണപ്പെടാനുള്ള സാധ്യത വളരെ കൂടുതലാണ്.

റൌണ്ട്സ് കഴിഞ്ഞു വീണ്ടും അവരെ ഒന്ന് കൂടി പോയി കണ്ടു.. കുറച്ചു സമയം കൊണ്ട് തന്നെ സ്ഥിതി വീണ്ടും മോശമായി.. എന്നോട് സംസാരിക്കാന്‍ പോലും കഴിയാത്ത വിധം ശ്വാസം മുട്ട്.. കൂടാതെ ഇടത്തെ കയ്യിലെ പ്രധാന രക്തക്കുഴല്‍ ക്രമേണ അടയാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.. കയ്യിന്റെ കടുത്ത വേദനയും ക്രമേണ പടര്‍ന്നു വരുന്ന നീല നിറവും എന്റെ ആശങ്കകള്‍ പതിന്മടങ്ങ്‌ വര്‍ധിപ്പിച്ചു..

ഹൃദയ ശസ്ത്രക്രിയക്കു വേണ്ട എല്ലാ സൌകര്യങ്ങളും ആശുപത്രിയില്‍ ഉണ്ട്. ഒരു മുഴുവന്‍ സമയ സര്‍ജനും ഓണ്‍ കാള്‍ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ വരുന്ന വേറെ ഒരു സര്‍ജനും ഉണ്ട്.. സര്‍ജനുമായി കാര്യങ്ങള്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്തു..

ജമാല്‍.. സര്‍ജറി ചെയ്യാന്‍ തടസ്സങ്ങള്‍ ഒന്നും ഇല്ല.. പക്ഷെ നമ്മള്‍ പരിഗണിക്കേണ്ട വേറെ ചില കാര്യങ്ങള്‍ കൂടിയുണ്ട്.. Unstable ആയ രോഗിയില്‍ emergency ആയി ചെയ്യുന്ന സര്‍ജറിയാണ്.. രോഗി മരണപ്പെടാനുള്ള സാധ്യത തള്ളിക്കളയാന്‍ കഴിയില്ല.. ഒരു വന്‍കിട corporate ആശുപത്രി സെറ്റ് അപ്പില്‍ ആണെങ്കില്‍ ആ മരണം ആളുകള്‍ എളുപ്പം Accept ചെയ്യും.. എന്നാല്‍ നമ്മുടെ ആശുപത്രിയില്‍ അത്തരം ഒരു മരണം, അതും പ്രസവം കഴിഞ്ഞ ഉടനെ ആളുകള്‍ accept ചെയ്യില്ല.. ആശുപത്രി തല്ലി പൊളിക്കല്‍, ഡോക്ടറെ കയ്യേറ്റം ചെയ്യല്‍ തുടങ്ങി എല്ലാം ഉണ്ടാവാം.. നമ്മള്‍ ഇത് തൊടാതിരിക്കുന്നതല്ലേ ബുദ്ധി? സര്‍ജന്‍ അദ്ധേഹത്തിന്റെ ആശങ്കകള്‍ പങ്കുവെച്ചു..

വളരെ ശരിയാണ്.. ചെയ്യാന്‍ ഉള്ള കേസ് സെലെക്ട്റ്റ് ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഇന്നത്തെ കാലത്ത് അതൊക്കെ ആലോചിക്കണം.. സ്വന്തം കരിയര്‍ വരെ അപകടത്തിലാവുന്ന തരത്തില്‍ റിസ്ക്‌ ഉള്ള കേസ് ചെയ്യാന്‍ ആരും മടിക്കും.. സമൂഹം ഡോക്ടര്‍മാരെ അങ്ങനെ ആക്കി തീര്‍ത്തിട്ടുണ്ട്.. ദിവസേന അതിനുള്ള ഉദാഹരണങ്ങള്‍ നമ്മള്‍ കണ്ടു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതാണല്ലോ.

കണ്മുന്നില്‍ രോഗിയുടെ സ്ഥിതി മോശമാവുന്നു.. വേറെ ഏതെങ്കിലും ആശുപത്രിയിലേക്ക് വിടുക എന്നതാണ് മുന്നിലുള്ള ഒരു വഴി. പക്ഷെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു വിടുന്ന ആശുപത്രിയിലും കേസ് ചെയ്യാന്‍ തയാറായില്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ രക്ഷയില്ല.. റിസ്ക്‌ എടുത്തു രോഗിയെ ഷിഫ്റ്റ്‌ ചെയ്തതുകൊണ്ട് ഗുണം ഉണ്ടെന്നു ഉറപ്പു വരുത്തണമല്ലോ .. രാത്രി വളരെ വൈകുകയും ചെയ്തു.. രോഗിയെ മാത്രമല്ല, മാസം തികയാതെ പ്രസവിച്ചു ICU വില്‍ കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെ കൂടി റെഫര്‍ ചെയ്യണം.. രണ്ടും എളുപ്പമല്ല.. എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് ആകെ സംശയമായി..

ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കേസ് കൈകാര്യം ചെയ്യുമ്പോള്‍ സ്ഥിരമായി ചെയ്യാറുള്ള പോലെ പല മേഖലകളിയും വിദഗ്ദ്ധ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ ഉള്ള ഒരു whats app ഗ്രൂപ്പില്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്തു..

അവിടെ വച്ച് നിങ്ങള്‍ക്ക് രോഗിയെ stabilize ചെയ്യാന്‍ പറ്റുന്നില്ലെങ്കില്‍ പെട്ടന്ന് പറഞ്ഞു വിട്ടുകൂടെ ജമാല്‍? വിദേശത്ത് ജോലി ചെയ്യുന്ന cardiologist ന്റെ ചോദ്യം..
എങ്ങോട്ടാണ് വിടുക ? ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..

നമ്മുടെ ഗ്രൂപ്പില്‍ തന്നെ അതിനു പറ്റിയ ആള്‍ ഉണ്ടല്ലോ.. കൊച്ചിയിലെ പ്രമുഖ ആശുപത്രിയിലെ Cardiac സര്‍ജന്റെ പേര് പറഞ്ഞു തന്നു.. ഗ്രൂപ്പില്‍ നിന്ന് നമ്പര്‍ തപ്പിയെടുത്തു പാതി രാത്രി ഞാന്‍ ആളെ വിളിച്ചു.. രോഗിയുടെ വിശദ വിവരങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു.. ഇപ്പോള്‍ തന്നെ വിട്ടോ , നാളെ സര്‍ജറി ചെയ്യാം എന്ന് മറുപടി.. ഏകദേശം വരുന്ന ചിലവും ചോദിച്ചു മനസിലാക്കി..

രോഗിയുടെ കൂടെ അമ്മ മാത്രമേയുള്ളൂ.. കാര്യങ്ങള്‍ അവരെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കി രോഗിയെ റെഫര്‍ ചെയ്യുക എന്നതാണ് അടുത്ത ജോലി.. വീണ്ടും ആശുപത്രിയിലേക്ക് തിരിച്ചു പോയി അമ്മയുമായി സംസാരിച്ചു.. സര്‍ജറിക്ക് വേണ്ടി വരുന്ന തുക കേട്ടപ്പോള്‍ അമ്മ കട്ടായം പറഞ്ഞു.. കഴിയില്ല ഡോക്ടറെ.. നിങ്ങള്‍ ഇവിടന്നു ചെയ്യാന്‍ പറ്റുന്ന ചികിത്സ ചെയ്യുക.. ഞങ്ങള്‍ പാവങ്ങളാണ്..
ഇവിടെ നിന്ന് ചെയ്യാന്‍ കഴിയുന്ന ചികിത്സ കൊണ്ട് മകള്‍ രക്ഷപ്പെടില്ല.. നിങ്ങള്ക്ക് മകളും കുഞ്ഞിനു അമ്മയെയും നഷ്ടപ്പെടും.. പണം പിന്നീട് എങ്ങനെയെങ്കിലും ഉണ്ടാക്കാം.. പക്ഷെ ജീവന്‍ അങ്ങനെയല്ലല്ലോ..

വീണ്ടും കുറെ നേരം ആലോചന.. ഇതിനിടെ ചെന്നയില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന ഭര്‍ത്താവുമായി ഫോണില്‍ സംസാരിച്ചു.. കാര്യങ്ങളുടെ ഗൗരവം ബോധ്യപ്പെടുത്തി.. രാത്രിക്ക് രാത്രി രോഗിയെ കൊച്ചിയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോവാന്‍ ഒരു വിധം സമ്മതിപ്പിച്ചു.. എല്ലാ ഒരുക്കങ്ങളും ചെയ്ത ശേഷമാണ് തിരിച്ചു പോന്നത്..

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ഒപി നോക്കുന്നതിനിടെ കൊച്ചിയിലെ ഡോകാടുടെ message.. പുറത്തെടുത്ത കീറി പറിഞ്ഞ വാല്‍വിന്റെ പടം.. ഞാന്‍ ആദ്യമായി കാണുകയായിരുന്നു.. സര്‍ജറി വിജയകരമായി പൂര്‍ത്തിയാക്കി എന്ന് കേട്ടപ്പോള്‍ ഉണ്ടായ സന്തോഷം പറഞ്ഞറിയിക്കാന്‍ വയ്യാത്തതായിരുന്നു.. അപകട നില തരണം ചെയ്തു എന്ന് അറിയുന്നത് വരെ അവരുടെ വിവരങ്ങള്‍ തിരക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു..

കുറെ കാലങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം ആ സ്ത്രീയെ മറ്റൊരു ആശുപത്രിയില്‍ വച്ച് അവിചാരിതമായി കണ്ടു. സ്വന്തം കുഞ്ഞിനെ എടുത്തുകൊണ്ടു അവര്‍ നടന്നു പോവുന്ന കാഴ്ച തന്ന സന്തോഷം ചെറുതല്ല.. അവര്‍ എന്നെ കണ്ടില്ല,, കണ്ടിരുന്നെങ്കിലും തിരിച്ചറിയാന്‍ സാധ്യത കുറവാണ്.. അവരോടു സംസാരിക്കുകയും പരിശോധിക്കുകയും ചെയ്ത എന്റെ മുഖം ഓര്‍ക്കാനുള്ള മാനസികവും ശാരീരികവുമായ അവസ്ഥയില്‍ ആയിരുന്നില്ല അവരന്ന്.

രോഗനിര്‍ണ്ണയം നടത്തുകയും കൃത്യ സമയത്ത് യോജിച്ച ആളുടെ കയ്യില്‍ രോഗിയെ എത്തിക്കുകയും ചെയ്തു എന്നതില്‍ കവിഞ്ഞു ഈ കഥയില്‍ എനിക്ക് പങ്കില്ല.. എങ്കിലും ഒരു ഡോക്ടര്‍ക്ക് സന്തോഷിക്കാന്‍ ഈ റോള്‍ തന്നെ ധാരാളമാണ്..

ഈ സംഭവത്തില്‍ ചിന്തിക്കേണ്ട ചില കാര്യങ്ങളുണ്ട്.. Infective endocarditis അത്ര സാധാരണമായി കാണപ്പെടുന്ന അസുഖമല്ല.. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അത്ര പെട്ടന്ന് ഡോക്ടര്‍മാരുടെ ശ്രദ്ധയില്‍ വരില്ല..അതിനാല്‍ രോഗനിര്‍ണ്ണയം നീണ്ടുപോവാന്‍ സാധ്യതയുണ്ട് . എന്നാല്‍ ഈ രോഗിയുടെ കാര്യത്തില്‍ ഇത്ര ഭീകരമായ അവസ്ഥയിലേക്ക് രോഗത്തെ എത്തിച്ചതിന്റെ പ്രധാന കാരണം അവര്‍ ഒരേ അസുഖത്തിന് പല പല ഡോക്ടര്‍മാരെ മാറി മാറി കണ്ടു എന്നതാണ്.. വിട്ടു മാറാത്ത പനിയുമായി ഓരോ തവണയും ഓരോ ആളുകളുടെ അടുത്ത് പോവുന്നതിനു പകരം ഒരേ ആളുടെ അടുത്ത് തന്നെ വീണ്ടും പോയിരുന്നെങ്കില്‍ അസുഖത്തെ കൂടുതല്‍ ഗൗരവത്തിലെടുക്കുകയും കൂടുതല്‍ വിശദമായി പരിശോധനകള്‍ നടത്തുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു.. ചുരുങ്ങിയ പക്ഷം അസുഖം കൃത്യമായി മനസിലാക്കാവുന്ന ഒരു സെറ്റപ്പിലേക്ക് രോഗിയെ എത്തിക്കുകയെങ്കിലും ചെയ്യുമായിരുന്നു.. ഇവിടെ അങ്ങനെ ഒരു സ്ഥലത്ത് രോഗി എത്തിയപ്പോഴേക്കും ഒരുപാട് വൈകിപ്പോയിരുന്നു.. ഇവരുടെ കേസില്‍ രോഗി രക്ഷപ്പെട്ടെങ്കിലും ജീവിത കാലം മുഴുവന്‍ കൃത്രിമ വാല്‍വില്‍ രക്തം കട്ട പിടിക്കാതിരിക്കാന്‍ വാര്‍ഫാരിന്‍ ഗുളിക കഴിക്കണം.. വാര്‍ഫാരിന്‍ ഒരു ഇരു തല മൂര്‍ച്ചയുള്ള വാളിനെ പോലെയാണ്.. മരുന്നിന്റെ effect കുറഞ്ഞാലും കൂടിയാലും പണി കിട്ടുന്ന ഒന്നാന്തരം വാള്‍..

കൊച്ചിയിലെ ആശുപത്രിയിലെക്കാള്‍ കുറഞ്ഞ ചിലവില്‍ ഒരു പക്ഷെ ഇതേ സര്‍ജറി ഞങ്ങളുടെ ആശുപത്രിയില്‍ തന്നെ ചെയ്യാന്‍ കഴിയുമായിരുന്നു.. എന്നാല്‍ അതിനു മുതിരാതെ കൂടുതല്‍ പേരും പ്രശസ്തിയും ഉള്ള ആശുപത്രിയിലേക്ക് രോഗിയെ വിടാന്‍ കാരണം ഇന്ന് സമൂഹത്തില്‍ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ അനുഭവിക്കുന്ന അരക്ഷിതാവസ്ഥയാണ്. രോഗി മരിച്ചാല്‍ ചികിത്സ പിഴവ് എന്ന് ആരോപിച്ചു അക്രമാസക്തരാവുന്ന ജനക്കൂട്ടം സൃഷ്ടിച്ച അരക്ഷിതാവസ്ഥ..

ഈ രോഗിയുടെ കാര്യത്തില്‍ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ അനുഭവിച്ച മാനസിക പിരിമുറുക്കവും ചെയ്ത effort ഉം പുറത്തു ആരും അറിയില്ല.. ഒരു പക്ഷെ രോഗിയും അടുത്ത ബന്ധുക്കള്‍ പോലും.. ഒരു അസുഖവുമായി ആശുപത്രിയില്‍ പോയി തിരിച്ചു വന്നു എന്നതല്ലാതെ.. എന്നാല്‍ രോഗി മരിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ കാര്യങ്ങള്‍ ഇങ്ങനെയൊന്നുമല്ല ആയിത്തീരുക.. ഒരു രോഗിയെ ചികിത്സിക്കുമ്പോള്‍ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ എന്ത് ചിന്തിക്കുന്നു എന്നും അവര്‍ അനുഭവിക്കുന്ന പ്രശ്നങ്ങള്‍ എന്തെല്ലാമെന്നും ജനങ്ങള്‍ മനസിലാക്കേണ്ടതുണ്ട്.. മരണം എന്നാല്‍ ചികിത്സാ പിഴവല്ല എന്ന് മനസിലാക്കിയാല്‍ പിരിമുറുക്കം കുറയും. ജനങ്ങളുടെയും ഡോക്ടര്‍മാരുടെയും ...

കടുത്ത പനിയും ചെറിയ തോതില്‍ വയറിളക്കവും ചര്ദ്ധിയുമുണ്ട് അവന്.. കൂടാതെ തലവേദനയും.. പ്രാഥമിക പരിശോധനകളില്‍ ടൈഫോയിഡ് പോലെ തോന്നിച്ചു.. അത് തന്നെയാണോ എന്ന് ഉറപ്പാക്കാന്‍ ബ്ലഡ് കള്‍ച്ചര്‍ എന്ന ടെസ്റ്റിനു രക്ത സാമ്പിള്‍ അയച്ച ശേഷം അഡ്മിറ്റ്‌ ചെയ്തു ആന്റിബയോട്ടിക് ഇന്‍ജെക്ഷന്‍ തുടങ്ങി.. റിപ്പോര്‍ട്ട് കിട്ടാന്‍ മൂന്നു ദിവസം എടുക്കും.. അത് വരെ കാത്തിരിക്കാന്‍ കഴിയില്ല.  Clinical diagnosis വച്ച് ചികിത്സ തുടങ്ങുകയെ വഴിയുള്ളൂ. പിന്നീട് റിപ്പോര്‍ട്ട് വരുമ്പോള്‍ ടൈഫോയിഡ് ആണോ എന്നും  ഇപ്പോള്‍ തുടങ്ങിയ മരുന്ന് തന്നെ മതിയോ മാറ്റം വല്ലതും വേണമോ എന്നുമെല്ലാം  ഉറപ്പാക്കാന്‍ കഴിയും. 

ടൈഫോയിഡ് പനിക്ക് ശരിയായ മരുന്ന് തുടങ്ങിയാല്‍ തന്നെയും പനി കുറയാന്‍ 3-4 ദിവസത്തോളം എടുക്കും. ഇക്കാര്യം ആദ്യമേ അവരോടു പറയുകയും ചെയ്തു.. അല്ലെങ്കില്‍ തുടര്‍ച്ചയായ ചോദ്യങ്ങള്‍ കൊണ്ട് ഡോക്ടറെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കും.. ഈ മരുന്നൊക്കെ കൊടുത്തിട്ടും എന്താ പനിക്ക് ഒരു കുറവും ഇല്ലാത്തത് എന്ന ചോദ്യം കേള്‍ക്കാതിരിക്കാന്‍ എപ്പോഴും ഒരു മുഴം നീട്ടി എറിയാറുണ്ട്. 

 

3 ദിവസം ആയപ്പോഴേക്കും പനിയുടെ തീവ്രത കുറഞ്ഞു. രക്ത പരിശോധന റിപ്പോര്‍ട്ട് അപ്പോഴും വന്നിട്ടില്ല.. പിറ്റേ ദിവസം മുതല്‍  UAE യാത്രക്ക് വേണ്ടി പത്തു ദിവസം ലീവ് എടുക്കുന്നതിനാല്‍ അഡ്മിറ്റ്‌ ആയവരില്‍ ഒരു വിധം ഡിസ്ചാര്‍ജ് ചെയ്യാന്‍ പരുവത്തിലായവരെയെല്ലാം വീട്ടില്‍ വിട്ട കൂട്ടത്തില്‍ അവനെയും പറഞ്ഞു വിട്ടു. ആന്റിബയോട്ടിക് ഇന്‍ജെക്ഷന്‍ ഗുളികയാക്കി മാറ്റി.. വീട്ടില്‍ ചെന്നാലും ഒന്ന് രണ്ടു ദിവസം കൂടി പനി കാണും, എങ്കിലും പേടിക്കേണ്ടതില്ല, മരുന്ന് മുടങ്ങാതെ കഴിച്ചാല്‍ മതി എന്ന് പ്രത്യേകം ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചിരുന്നു.. അത് സമ്മതിക്കുകയും ചെയ്താണ് വീട്ടില്‍ പോയത്.. 

 

ട്രിപ്പ് കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചെത്തിയ ശേഷം അവര്‍ വീണ്ടും ഒപിയില്‍ വന്നു.. മുഖത്ത് വലിയ തെളിച്ചമില്ല.. എന്താ കാര്യം എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്ന ടോണില്‍ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.. 

 

വീട്ടില്‍ ചെന്ന് വീണ്ടും പനിച്ചു..

 

ഞാന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ ഒന്ന് രണ്ടു ദിവസം കൂടി പനി കാണുമെന്നു..
 

ഞങ്ങള്‍ നേരെ തൃശ്ശൂരിലെ  ............ ആശുപത്രിയില്‍ പോയി.. പനിയൊന്നും ഇങ്ങനെ വച്ച് കളിക്കാന്‍ പറ്റില്ല.. 

 

ഓക്കേ.. എന്നിട്ട് അവിടന്നു എന്ത് പറഞ്ഞു? 

ആ അത് പറയാനാ ഞങ്ങള്‍ വന്നത്.. ഡോക്ടര്‍ ഇവിടെ നിന്ന് ടൈഫോയിഡ് എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്.. അവിടെ നിന്ന് അവര്‍ പറഞ്ഞത് ടൈഫോയിഡ് അല്ല സാധാരണ വൈറല്‍ പനിയാണെന്നാണ്.. 

 

അതാണ്‌ കാര്യം.. ഇല്ലാത്ത അസുഖത്തിന് ഞാന്‍ ചികിത്സിച്ചു എന്നാണ് പറഞ്ഞു വരുന്നത് . തൃശ്ശൂരിലെ പ്രസ്തുത ആശുപത്രി എന്നാല്‍ അവസാന വാക്ക് എന്നാണ് പലരും ധരിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നത്.. വലിയ ആശുപത്രിയിലെ ഡോക്ടര്‍ പറയുന്നതാണ് എല്ലാറ്റിലും മേലെ എന്ന ഒരു ധാരണ സമൂഹത്തില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ട്.. 

 

ഈ രോഗിയുടെ രക്ത പരിശോധന ഫലം നേരത്തെ ലാബില്‍ നിന്നും എന്നെ അറിയിച്ചിരുന്നു.. ഞാന്‍ അവരോടു കൂടുതല്‍ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. നിങ്ങളുടെ രക്ത പരിശോധന റിപ്പോര്‍ട്ട് ലാബില്‍ റെഡി ആയിട്ടുണ്ട്‌.. അതൊന്നു വാങ്ങിച്ചു ഇങ്ങോട്ട് വരൂ എന്ന് പറഞ്ഞു.. 

 

റിപ്പോര്‍ട്ട് കൊണ്ട് വന്നപ്പോള്‍ അത് തുറന്നു വായിക്കാന്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടു അവനോടു.. അവന്‍ വായിച്ചു. 

 

"സാല്‍മോണല്ല ടൈഫി ഐസോലേറ്റെഡ് " എന്നാണ് എഴുതിയിരിക്കുന്നത്.. 

 

എന്ന് വച്ചാല്‍ രക്തത്തില്‍ നിന്നും സാല്‍മോണല്ല ടൈഫി യെ വേര്‍തിരിച്ചെടുത്തു എന്നല്ലേ അര്‍ഥം ? ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..

 

അതെ എന്ന് അവന്‍ തലയാട്ടി
 

 ശരി.. ഈ സാല്‍മോണല്ല ടൈഫി എന്ന ബാക്ടീരിയ ഉണ്ടാക്കുന്ന അസുഖത്തെയാണ്  നമ്മള്‍ ടൈഫോയിഡ് എന്ന് വിളിക്കുന്നത്‌ !!

 

അത് കേട്ടപ്പോള്‍ അച്ഛനും മകനും ആകെ പരുങ്ങി.. കുറ്റപ്പെടുത്തുന്ന ഭാവം പതുക്കെ പതുക്കെ മാറി ദയനീയമായി...

 

നിങ്ങള്ക്ക് എല്ലാം വിശദമായി ഞാന്‍ അന്ന് പറഞ്ഞു തന്നതാണല്ലോ.. അത് പ്രകാരം ഒരു രണ്ടു ദിവസം കൂടി ക്ഷമിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ മറ്റൊരാശുപത്രിയില്‍ വീണ്ടും അഡ്മിറ്റ്‌ ആയ സമയവും ചിലവും ലാഭിക്കാമായിരുന്നു.. 

 

കൂടുതല്‍ ഒന്നും പറയാതെ രണ്ടു പേരും തരിച്ചു പോയി.. 

 

ചെറുകിട ആശുപത്രികളില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന എല്ലാ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ക്കും ഇത്തരം അനുഭവങ്ങള്‍ കാണും.. ഒരു ഡോക്ടറുടെ കഴിവ് പല ഘടകങ്ങളെ ആശ്രയിച്ചാണ് ഇരിക്കുന്നത്.. പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് കാണിച്ച ഉത്സാഹം, ആത്മാര്‍ഥത, പഠന സമയത്ത് ലഭിച്ച clinical exposure, പഠിപ്പിച്ച ആധ്യാപകരുടെ കഴിവ്, പഠനം കഴിഞ്ഞു ജോലിയോടുള്ള സമര്‍പ്പണം, പഴയ കാര്യങ്ങള്‍ മറക്കാതിരിക്കാനും പുതിയവ അറിയാനും നടത്തുന്ന ശ്രമം, ഇതര specialty ഡോക്ടര്‍മാരുമായുള്ള ആശയ വിനിമയം എല്ലാം ഡോക്ടറുടെ കഴിവിനെ സ്വാധീനിക്കും.. എന്നാല്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന ആശുപത്രിയുടെ വലിപ്പവും ഡോക്ടറുടെ മിടുക്കും തമ്മില്‍ വലിയ ബന്ധം ഒന്നും തന്നെയില്ല. ഒരു പക്ഷെ ചെറിയ ആശുപത്രിയില്‍ നിങ്ങള്‍ കണ്ട ഡോക്ടര്മാരിലും മിടുക്ക് കുറഞ്ഞവരും അവിടെ ഉണ്ടാവാം. വലിപ്പം കൂടിയ ഒരു കെട്ടിടത്തില്‍ ജോലി ചെയ്തത് കൊണ്ട് മാത്രം ഡോക്ടറുടെ അറിവും കഴിവും വര്‍ദ്ധിക്കുകയില്ല. 

 

ഈ ഒരു ചിന്താഗതി ജനങ്ങള്‍ വച്ച് പുലര്‍ത്തുന്നത് കൊണ്ട് ചില പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഉണ്ട്. ചില ആളുകളില്‍ വന്‍കിട ആശുപത്രിയിലെ ഡോക്ടര്‍ നടത്തിയ രോഗനിര്‍ണ്ണയത്തോടും ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞതിനോടും ഒരു അനാരോഗ്യകരമായ നിലയിലുള്ള വിധേയത്വം കാണാറുണ്ട്.   രോഗനിര്‍ണ്ണയം നൂറു ശതമാനം ശരിയാണെങ്കില്‍ ഒരുതരത്തില്‍ ആ വിധേയത്വം നല്ലതാണ് താനും.  എന്നാല്‍ എല്ലാ ഡോക്ടര്‍മാരും മനുഷ്യരാണ്.  എത്ര പേരും പ്രശസ്തിയുമുള്ള ഡോക്ടര്‍മാര്‍ക്കും ചിലപ്പോള്‍ രോഗനിര്‍ണ്ണയത്തില്‍ തെറ്റ് സംഭവിക്കാം.. ഒരു പക്ഷെ പിന്നീട് ഏതെങ്കിലും ചെറിയ ആശുപത്രിയിലെ ഡോക്ടര്‍ ശരിയായ രോഗനിര്‍ണ്ണയം നടത്തുകയോ അല്ലെങ്കില്‍ അതിനു വേണ്ട ചില ടെസ്റ്റുകള്‍ ചെയ്യാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുകയോ ചെയ്തേക്കാം.. ആ സമയത്ത് അല്ല.. എന്റെ അസുഖം ഇതാണ്, അത് ആ ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, അക്കാര്യം അവര്‍ നോക്കിക്കോളും, ഡോക്ടര്‍ ഇപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ വന്ന കാര്യത്തിനു ചികിത്സിച്ചാല്‍ മതി എന്ന  മട്ടില്‍ പറയുന്ന കടുത്ത മറുപടി ഒരു പക്ഷെ ശരിയായ രോഗനിര്‍ണ്ണയത്തിനും ചികിത്സയ്ക്കും തുറന്നു കിട്ടുന്ന വഴി സ്വയം കൊട്ടിയടക്കുന്നതിനു തുല്യമാണ്.. 

 

രണ്ടു ഉദാഹരണങ്ങള്‍ ചുരുക്കി വിവരിക്കാം.. Liver cirrhosis (കരള്‍ വീക്കം) എന്ന് രോഗനിര്‍ണ്ണയം നടത്തി ഒരു Gastroenterologsit ചികിത്സിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ഒരു രോഗിയെ ഒരിക്കല്‍ ഞങ്ങളുടെ ആശുപത്രിയില്‍ വച്ച് കാണുകയുണ്ടായി. രക്തം കുറഞ്ഞു പോവുമ്പോള്‍ അടുത്തുള്ള ആശുപത്രിയില്‍ നിന്നും രക്തം കയറ്റണം എന്ന് പ്രസ്തുത ഡോക്ടര്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടത് പ്രകാരം രക്തം കയറ്റാന്‍ വേണ്ടി വന്നതാണ്‌,  പഴയ റിപ്പോര്‍ട്ടുകള്‍ എല്ലാം വാങ്ങി നോക്കിയപ്പോള്‍ കരള്‍ വീക്കം മൂലമുള്ള പ്രശ്നമാണ് എന്ന് വ്യക്തതയോടെ പറയാന്‍ പറ്റുന്ന ഒരു തെളിവും ഇല്ല. എന്നാല്‍ രോഗിയെ പരിശോധിക്കുമ്പോള്‍ ബ്ലഡ്‌ കാന്‍സര്‍ ലക്ഷണങ്ങള്‍ ആണ് കാണുന്നത് താനും  

 

എന്റെ സംശയം കൂടെ വന്ന മകനുമായി ഞാന്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്തു. ഭാഗ്യവശാല്‍ തുടര്‍ന്നുള്ള പരിശോധനകള്‍ നടത്താന്‍ മകന്‍ സമ്മതം തന്നു. മജ്ജ കുത്തി പരിശോധിച്ചപ്പോള്‍ സംശയിച്ച പോലെ തന്നെ ബ്ലഡ്‌ കാന്‍സര്‍.. എന്നാല്‍ പ്രായക്കൂടുതല്‍ കൊണ്ടും രോഗനിര്‍ണ്ണയം കുറെ വൈകി പോയതിനാലും ആ രോഗിയെ രക്ഷിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. 

 

രണ്ടാമത്തെ രോഗി അപസ്മാരം ഉണ്ടായി എന്ന് പറഞ്ഞു ഒപിയില്‍ വന്നയാള്‍.. അപസ്മാര രോഗത്തിന് വേണ്ടി ഒരു Neurologist നെ കണ്ടു മരുന്ന് കഴിക്കുണ്ട്. എങ്കിലും ഇടയ്ക്കിടെ വീണ്ടും ഉണ്ടാകുന്നുണ്ട്.  

 

രോഗ വിവരം വിശദമായി ചോദിച്ചപ്പോള്‍ അപസ്മാരം പോലെ തന്നെ തോന്നിക്കുന്ന Syncope എന്ന അവസ്ഥ പോലെയാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്. പരിശോധനക്കിടെ രോഗിയുടെ പള്‍സ് പരിശോധിച്ചപ്പോള്‍ യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ വേണ്ടതിലും വളരെ കുറവ്.. Complete heart block . ഹൃദയം തീരെ മന്ദഗതിയില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന അവസ്ഥ.. ഹൃദയമിടിപ്പ് വല്ലാതെ കുറഞ്ഞാല്‍ തലച്ചോറിലേക്ക് വേണ്ടത്ര രക്തം പമ്പ്‌ ചെയ്യപ്പെടാതെ ആള്‍ കുഴഞ്ഞു വീഴും.. അതാണ്‌ syncope.. ചിലപ്പോള്‍ കുറെ നേരം തലച്ചോറിലേക്ക് രക്തപ്രവാഹം കുറഞ്ഞാല്‍ അതുകൊണ്ട് അപസ്മാരം പോലെ ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്യാം. 

 

ഈ രോഗിയുടെ കാര്യത്തില്‍ ഇക്കാര്യം കണ്ടു പിടിച്ചത് വളരെ സഹായകമായി. ഹൃദയമിടിപ്പ് നോര്‍മല്‍ ആക്കാന്‍ Pacemaker വച്ചതോട് കൂടി എന്നെന്നേക്കുമായി അയാളുടെ അപസ്മാര പ്രശ്നം പരിഹരിക്കപ്പെട്ടു. 

 

പറഞ്ഞു വരുന്നത് ആരുടേയും വാക്ക്  അവസാന വാക്കല്ല എന്നതാണ്. ഡോക്ടറെ കാണാന്‍ പോവുമ്പോള്‍ മുന്‍വിധികള്‍ ഇല്ലാത്ത മനസുമായി പോവുക. നിങ്ങളുടെ അസുഖ വിവരവും ചികിത്സാ വിവരവും തീര്‍ച്ചയായും ഡോക്ടറോട് പറയുക. ഡോക്ടര്‍ ശക്തമായി അക്കാര്യത്തില്‍ എന്തെങ്കിലും സംശയം ഉന്നയിച്ചാല്‍ അത് പൂര്‍ണ്ണമായി തള്ളി കളയാതെ അതിനു ചെവി കൊടുക്കുക.,  ഞാന്‍ പിടിച്ച മുയലിനു മൂന്നു കൊമ്പ് എന്ന മട്ടില്‍ ഡോക്ടറെ നിരുല്സാഹപ്പെടുത്താതിരിക്കുക.   ചുരുങ്ങിയ പക്ഷം നിങ്ങളുടെ പഴയ ഡോക്ടറെ വീണ്ടും കണ്ടു ഇക്കാര്യം ചര്‍ച്ച ചെയ്യുകയെങ്കിലും ചെയ്യാമല്ലോ.. 

 

MBBS കഴിഞ്ഞ ഉടനെ ഒരു വന്‍കിട ആശുപത്രിയിലെ അത്യാഹിത വിഭാഗത്തില്‍ ജോലി ചെയ്യുമ്പോള്‍ കണ്ട ഒരു പെന്‍ഷന്‍ പറ്റിയ പട്ടാളക്കാരന്റെ കാര്യം കൂടി പറഞ്ഞു അവസാനിപ്പിക്കാം.. പാതി രാത്രി മകനെയും കൂട്ടി ആശുപത്രിയില്‍ വന്നിരിക്കുകയാണ്. 

എന്താണ് പ്രശ്നം എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ വളരെ വിചിത്രമായ പരാതി.. 

 

ഡോക്ടര്‍... എന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് 90 കാണിക്കുന്നു ഇപ്പോള്‍..
 

അതിനെന്താ കുഴപ്പം?  നെഞ്ച് വേദന, ശ്വാസം മുട്ട് അങ്ങനെ വല്ലതും ഉണ്ടോ? ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..
 

ഇല്ല.. വേറെ ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല.. 

 

എങ്കില്‍ ഹൃദയമിടിപ്പ് 90 ആയതു കൊണ്ട് ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല.. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.. 

 

ഹേ അങ്ങനെയല്ല.. ഞാന്‍ ഒരു അറ്റാക്ക്‌ രോഗിയാണ്,  എന്റെ ഡോക്ടര്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഹൃധയമിടിപ്പ് 65-70 ല്‍ നില്‍ക്കണം എന്ന്.. ദിവസം പല തവണ ഞാന്‍ ചെക്ക് ചെയ്തു നോക്കാറും ഉണ്ട്.. അപ്പോഴൊന്നും 90 ഉണ്ടാവാറില്ല ... 

 

65-70 തന്നെയാണ് നിങ്ങള്ക്ക് നല്ലത്.. എന്ന് വച്ച് വല്ലപ്പോഴും അതിനു മുകളില്‍ പോവുന്നത് അസുഖം ആണെന്നു അര്‍ഥം ഇല്ല.. മനുഷ്യ ശരീരം എന്നാല്‍ സെറ്റ് ചെയ്തു വച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു യന്ത്രം അല്ല,  നിങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്ന ശാരീരിക അദ്ധ്വാനം, നിങ്ങളുടെ മാനസിക സമ്മര്‍ദം എല്ലാം നിങ്ങളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പിനെ സ്വാധീനിക്കും .. ഹൃദയമിടിപ്പിനെ കുറിച്ച് ഇങ്ങനെ ആവശ്യമില്ലാതെ ടെന്‍ഷന്‍ അടിക്കുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടും.. അത് കൊണ്ട് അടിക്കടി പള്‍സ് ചെക്ക് ചെയ്യുന്നതൊക്കെ നിര്‍ത്തി വച്ച്, ജീവിതത്തിലെ മറ്റു സുഖവും സൌന്ധര്യവുമൊക്കെ ആസ്വദിക്കാന്‍  വേണ്ടി സമാധാനമായിട്ട് തിരിച്ചു പോയാട്ടെ.. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.. 

 

ഇത് കേട്ടതും ആള്‍ കഠിനമായി ദേഷ്യപ്പെട്ടു.. നിങ്ങളെക്കാള്‍ വലിയ എന്റെ ഡോക്ടര്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഹൃദയമിടിപ്പിനെ കുറിച്ച്.. നിങ്ങള്ക്ക് എന്തറിയാം.. 

 

ചെറുപ്പത്തിന്റെ ചോരത്തിളപ്പില്‍ ഞാന്‍ അന്ന് തിരിച്ചും ദേഷ്യപ്പെട്ടു. കൂടെ വന്ന മകന് കാര്യം പിടികിട്ടി.. അയാള്‍ പതുക്കെ രോഗിയെ അനുനയിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പോവാന്‍ ശ്രമിക്കുകയും എന്നെ ദയനീയമായി നോക്കുകയും ചെയ്തു .. പിന്നെ ഞാന്‍ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല,, പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് തറയില്‍ ഉറക്കെ ചവിട്ടി കൊണ്ട് അയാള്‍ എഴുന്നേറ്റു പോയി.. 

 

അറ്റാക്ക്‌ വന്ന ശേഷം രോഗികളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് പരമാവധി കുറഞ്ഞ നിലയില്‍ നിര്‍ത്തേണ്ടതുണ്ട്.. പറഞ്ഞതില്‍ തെറ്റില്ല.. ഡോക്ടര്‍ ഇക്കാര്യം അയാളോട് പറഞ്ഞു കാണും. എന്നാല്‍ ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞതിനും അപ്പുറം അയാള്‍ മനസിലാക്കി.. ആ ഡോക്ടറോടുള്ള അമിതമായ വിധേയത്വം കാരണം പിന്നീട് മാറൊരാള്‍ പറയുന്നത് ചെവിക്കൊള്ളാന്‍ തയ്യാറായുമില്ല.. 

 

പറയാന്‍ ഉദ്ദേശിച്ച കാര്യം എല്ലാവര്ക്കും വ്യക്തമായല്ലോ.. അതുകൊണ്ട് ഉപസംഹരിക്കുന്നില്ല.. 

കടുത്ത പനിയും ചെറിയ തോതില്‍ വയറിളക്കവും ചര്ദ്ധിയുമുണ്ട് അവന്.. കൂടാതെ തലവേദനയും.. പ്രാഥമിക പരിശോധനകളില്‍ ടൈഫോയിഡ് പോലെ തോന്നിച്ചു.. അത് തന്നെയാണോ എന്ന് ഉറപ്പാക്കാന്‍ ബ്ലഡ് കള്‍ച്ചര്‍ എന്ന ടെസ്റ്റിനു രക്ത സാമ്പിള്‍ അയച്ച ശേഷം അഡ്മിറ്റ്‌ ചെയ്തു ആന്റിബയോട്ടിക് ഇന്‍ജെക്ഷന്‍ തുടങ്ങി.. റിപ്പോര്‍ട്ട് കിട്ടാന്‍ മൂന്നു ദിവസം എടുക്കും.. അത് വരെ കാത്തിരിക്കാന്‍ കഴിയില്ല.  Clinical diagnosis വച്ച് ചികിത്സ തുടങ്ങുകയെ വഴിയുള്ളൂ. പിന്നീട് റിപ്പോര്‍ട്ട് വരുമ്പോള്‍ ടൈഫോയിഡ് ആണോ എന്നും  ഇപ്പോള്‍ തുടങ്ങിയ മരുന്ന് തന്നെ മതിയോ മാറ്റം വല്ലതും വേണമോ എന്നുമെല്ലാം  ഉറപ്പാക്കാന്‍ കഴിയും. 

ടൈഫോയിഡ് പനിക്ക് ശരിയായ മരുന്ന് തുടങ്ങിയാല്‍ തന്നെയും പനി കുറയാന്‍ 3-4 ദിവസത്തോളം എടുക്കും. ഇക്കാര്യം ആദ്യമേ അവരോടു പറയുകയും ചെയ്തു.. അല്ലെങ്കില്‍ തുടര്‍ച്ചയായ ചോദ്യങ്ങള്‍ കൊണ്ട് ഡോക്ടറെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കും.. ഈ മരുന്നൊക്കെ കൊടുത്തിട്ടും എന്താ പനിക്ക് ഒരു കുറവും ഇല്ലാത്തത് എന്ന ചോദ്യം കേള്‍ക്കാതിരിക്കാന്‍ എപ്പോഴും ഒരു മുഴം നീട്ടി എറിയാറുണ്ട്. 

 

3 ദിവസം ആയപ്പോഴേക്കും പനിയുടെ തീവ്രത കുറഞ്ഞു. രക്ത പരിശോധന റിപ്പോര്‍ട്ട് അപ്പോഴും വന്നിട്ടില്ല.. പിറ്റേ ദിവസം മുതല്‍  UAE യാത്രക്ക് വേണ്ടി പത്തു ദിവസം ലീവ് എടുക്കുന്നതിനാല്‍ അഡ്മിറ്റ്‌ ആയവരില്‍ ഒരു വിധം ഡിസ്ചാര്‍ജ് ചെയ്യാന്‍ പരുവത്തിലായവരെയെല്ലാം വീട്ടില്‍ വിട്ട കൂട്ടത്തില്‍ അവനെയും പറഞ്ഞു വിട്ടു. ആന്റിബയോട്ടിക് ഇന്‍ജെക്ഷന്‍ ഗുളികയാക്കി മാറ്റി.. വീട്ടില്‍ ചെന്നാലും ഒന്ന് രണ്ടു ദിവസം കൂടി പനി കാണും, എങ്കിലും പേടിക്കേണ്ടതില്ല, മരുന്ന് മുടങ്ങാതെ കഴിച്ചാല്‍ മതി എന്ന് പ്രത്യേകം ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചിരുന്നു.. അത് സമ്മതിക്കുകയും ചെയ്താണ് വീട്ടില്‍ പോയത്.. 

 

ട്രിപ്പ് കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചെത്തിയ ശേഷം അവര്‍ വീണ്ടും ഒപിയില്‍ വന്നു.. മുഖത്ത് വലിയ തെളിച്ചമില്ല.. എന്താ കാര്യം എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്ന ടോണില്‍ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.. 

 

വീട്ടില്‍ ചെന്ന് വീണ്ടും പനിച്ചു..

 

ഞാന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ ഒന്ന് രണ്ടു ദിവസം കൂടി പനി കാണുമെന്നു..
 

ഞങ്ങള്‍ നേരെ തൃശ്ശൂരിലെ  ............ ആശുപത്രിയില്‍ പോയി.. പനിയൊന്നും ഇങ്ങനെ വച്ച് കളിക്കാന്‍ പറ്റില്ല.. 

 

ഓക്കേ.. എന്നിട്ട് അവിടന്നു എന്ത് പറഞ്ഞു? 

ആ അത് പറയാനാ ഞങ്ങള്‍ വന്നത്.. ഡോക്ടര്‍ ഇവിടെ നിന്ന് ടൈഫോയിഡ് എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്.. അവിടെ നിന്ന് അവര്‍ പറഞ്ഞത് ടൈഫോയിഡ് അല്ല സാധാരണ വൈറല്‍ പനിയാണെന്നാണ്.. 

 

അതാണ്‌ കാര്യം.. ഇല്ലാത്ത അസുഖത്തിന് ഞാന്‍ ചികിത്സിച്ചു എന്നാണ് പറഞ്ഞു വരുന്നത് . തൃശ്ശൂരിലെ പ്രസ്തുത ആശുപത്രി എന്നാല്‍ അവസാന വാക്ക് എന്നാണ് പലരും ധരിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നത്.. വലിയ ആശുപത്രിയിലെ ഡോക്ടര്‍ പറയുന്നതാണ് എല്ലാറ്റിലും മേലെ എന്ന ഒരു ധാരണ സമൂഹത്തില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ട്.. 

 

ഈ രോഗിയുടെ രക്ത പരിശോധന ഫലം നേരത്തെ ലാബില്‍ നിന്നും എന്നെ അറിയിച്ചിരുന്നു.. ഞാന്‍ അവരോടു കൂടുതല്‍ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. നിങ്ങളുടെ രക്ത പരിശോധന റിപ്പോര്‍ട്ട് ലാബില്‍ റെഡി ആയിട്ടുണ്ട്‌.. അതൊന്നു വാങ്ങിച്ചു ഇങ്ങോട്ട് വരൂ എന്ന് പറഞ്ഞു.. 

 

റിപ്പോര്‍ട്ട് കൊണ്ട് വന്നപ്പോള്‍ അത് തുറന്നു വായിക്കാന്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടു അവനോടു.. അവന്‍ വായിച്ചു. 

 

"സാല്‍മോണല്ല ടൈഫി ഐസോലേറ്റെഡ് " എന്നാണ് എഴുതിയിരിക്കുന്നത്.. 

 

എന്ന് വച്ചാല്‍ രക്തത്തില്‍ നിന്നും സാല്‍മോണല്ല ടൈഫി യെ വേര്‍തിരിച്ചെടുത്തു എന്നല്ലേ അര്‍ഥം ? ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..

 

അതെ എന്ന് അവന്‍ തലയാട്ടി
 

 ശരി.. ഈ സാല്‍മോണല്ല ടൈഫി എന്ന ബാക്ടീരിയ ഉണ്ടാക്കുന്ന അസുഖത്തെയാണ്  നമ്മള്‍ ടൈഫോയിഡ് എന്ന് വിളിക്കുന്നത്‌ !!

 

അത് കേട്ടപ്പോള്‍ അച്ഛനും മകനും ആകെ പരുങ്ങി.. കുറ്റപ്പെടുത്തുന്ന ഭാവം പതുക്കെ പതുക്കെ മാറി ദയനീയമായി...

 

നിങ്ങള്ക്ക് എല്ലാം വിശദമായി ഞാന്‍ അന്ന് പറഞ്ഞു തന്നതാണല്ലോ.. അത് പ്രകാരം ഒരു രണ്ടു ദിവസം കൂടി ക്ഷമിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ മറ്റൊരാശുപത്രിയില്‍ വീണ്ടും അഡ്മിറ്റ്‌ ആയ സമയവും ചിലവും ലാഭിക്കാമായിരുന്നു.. 

 

കൂടുതല്‍ ഒന്നും പറയാതെ രണ്ടു പേരും തരിച്ചു പോയി.. 

 

ചെറുകിട ആശുപത്രികളില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന എല്ലാ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ക്കും ഇത്തരം അനുഭവങ്ങള്‍ കാണും.. ഒരു ഡോക്ടറുടെ കഴിവ് പല ഘടകങ്ങളെ ആശ്രയിച്ചാണ് ഇരിക്കുന്നത്.. പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് കാണിച്ച ഉത്സാഹം, ആത്മാര്‍ഥത, പഠന സമയത്ത് ലഭിച്ച clinical exposure, പഠിപ്പിച്ച ആധ്യാപകരുടെ കഴിവ്, പഠനം കഴിഞ്ഞു ജോലിയോടുള്ള സമര്‍പ്പണം, പഴയ കാര്യങ്ങള്‍ മറക്കാതിരിക്കാനും പുതിയവ അറിയാനും നടത്തുന്ന ശ്രമം, ഇതര specialty ഡോക്ടര്‍മാരുമായുള്ള ആശയ വിനിമയം എല്ലാം ഡോക്ടറുടെ കഴിവിനെ സ്വാധീനിക്കും.. എന്നാല്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന ആശുപത്രിയുടെ വലിപ്പവും ഡോക്ടറുടെ മിടുക്കും തമ്മില്‍ വലിയ ബന്ധം ഒന്നും തന്നെയില്ല. ഒരു പക്ഷെ ചെറിയ ആശുപത്രിയില്‍ നിങ്ങള്‍ കണ്ട ഡോക്ടര്മാരിലും മിടുക്ക് കുറഞ്ഞവരും അവിടെ ഉണ്ടാവാം. വലിപ്പം കൂടിയ ഒരു കെട്ടിടത്തില്‍ ജോലി ചെയ്തത് കൊണ്ട് മാത്രം ഡോക്ടറുടെ അറിവും കഴിവും വര്‍ദ്ധിക്കുകയില്ല. 

 

ഈ ഒരു ചിന്താഗതി ജനങ്ങള്‍ വച്ച് പുലര്‍ത്തുന്നത് കൊണ്ട് ചില പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഉണ്ട്. ചില ആളുകളില്‍ വന്‍കിട ആശുപത്രിയിലെ ഡോക്ടര്‍ നടത്തിയ രോഗനിര്‍ണ്ണയത്തോടും ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞതിനോടും ഒരു അനാരോഗ്യകരമായ നിലയിലുള്ള വിധേയത്വം കാണാറുണ്ട്.   രോഗനിര്‍ണ്ണയം നൂറു ശതമാനം ശരിയാണെങ്കില്‍ ഒരുതരത്തില്‍ ആ വിധേയത്വം നല്ലതാണ് താനും.  എന്നാല്‍ എല്ലാ ഡോക്ടര്‍മാരും മനുഷ്യരാണ്.  എത്ര പേരും പ്രശസ്തിയുമുള്ള ഡോക്ടര്‍മാര്‍ക്കും ചിലപ്പോള്‍ രോഗനിര്‍ണ്ണയത്തില്‍ തെറ്റ് സംഭവിക്കാം.. ഒരു പക്ഷെ പിന്നീട് ഏതെങ്കിലും ചെറിയ ആശുപത്രിയിലെ ഡോക്ടര്‍ ശരിയായ രോഗനിര്‍ണ്ണയം നടത്തുകയോ അല്ലെങ്കില്‍ അതിനു വേണ്ട ചില ടെസ്റ്റുകള്‍ ചെയ്യാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുകയോ ചെയ്തേക്കാം.. ആ സമയത്ത് അല്ല.. എന്റെ അസുഖം ഇതാണ്, അത് ആ ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, അക്കാര്യം അവര്‍ നോക്കിക്കോളും, ഡോക്ടര്‍ ഇപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ വന്ന കാര്യത്തിനു ചികിത്സിച്ചാല്‍ മതി എന്ന  മട്ടില്‍ പറയുന്ന കടുത്ത മറുപടി ഒരു പക്ഷെ ശരിയായ രോഗനിര്‍ണ്ണയത്തിനും ചികിത്സയ്ക്കും തുറന്നു കിട്ടുന്ന വഴി സ്വയം കൊട്ടിയടക്കുന്നതിനു തുല്യമാണ്.. 

 

രണ്ടു ഉദാഹരണങ്ങള്‍ ചുരുക്കി വിവരിക്കാം.. Liver cirrhosis (കരള്‍ വീക്കം) എന്ന് രോഗനിര്‍ണ്ണയം നടത്തി ഒരു Gastroenterologsit ചികിത്സിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ഒരു രോഗിയെ ഒരിക്കല്‍ ഞങ്ങളുടെ ആശുപത്രിയില്‍ വച്ച് കാണുകയുണ്ടായി. രക്തം കുറഞ്ഞു പോവുമ്പോള്‍ അടുത്തുള്ള ആശുപത്രിയില്‍ നിന്നും രക്തം കയറ്റണം എന്ന് പ്രസ്തുത ഡോക്ടര്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടത് പ്രകാരം രക്തം കയറ്റാന്‍ വേണ്ടി വന്നതാണ്‌,  പഴയ റിപ്പോര്‍ട്ടുകള്‍ എല്ലാം വാങ്ങി നോക്കിയപ്പോള്‍ കരള്‍ വീക്കം മൂലമുള്ള പ്രശ്നമാണ് എന്ന് വ്യക്തതയോടെ പറയാന്‍ പറ്റുന്ന ഒരു തെളിവും ഇല്ല. എന്നാല്‍ രോഗിയെ പരിശോധിക്കുമ്പോള്‍ ബ്ലഡ്‌ കാന്‍സര്‍ ലക്ഷണങ്ങള്‍ ആണ് കാണുന്നത് താനും  

 

എന്റെ സംശയം കൂടെ വന്ന മകനുമായി ഞാന്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്തു. ഭാഗ്യവശാല്‍ തുടര്‍ന്നുള്ള പരിശോധനകള്‍ നടത്താന്‍ മകന്‍ സമ്മതം തന്നു. മജ്ജ കുത്തി പരിശോധിച്ചപ്പോള്‍ സംശയിച്ച പോലെ തന്നെ ബ്ലഡ്‌ കാന്‍സര്‍.. എന്നാല്‍ പ്രായക്കൂടുതല്‍ കൊണ്ടും രോഗനിര്‍ണ്ണയം കുറെ വൈകി പോയതിനാലും ആ രോഗിയെ രക്ഷിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. 

 

രണ്ടാമത്തെ രോഗി അപസ്മാരം ഉണ്ടായി എന്ന് പറഞ്ഞു ഒപിയില്‍ വന്നയാള്‍.. അപസ്മാര രോഗത്തിന് വേണ്ടി ഒരു Neurologist നെ കണ്ടു മരുന്ന് കഴിക്കുണ്ട്. എങ്കിലും ഇടയ്ക്കിടെ വീണ്ടും ഉണ്ടാകുന്നുണ്ട്.  

 

രോഗ വിവരം വിശദമായി ചോദിച്ചപ്പോള്‍ അപസ്മാരം പോലെ തന്നെ തോന്നിക്കുന്ന Syncope എന്ന അവസ്ഥ പോലെയാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്. പരിശോധനക്കിടെ രോഗിയുടെ പള്‍സ് പരിശോധിച്ചപ്പോള്‍ യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ വേണ്ടതിലും വളരെ കുറവ്.. Complete heart block . ഹൃദയം തീരെ മന്ദഗതിയില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന അവസ്ഥ.. ഹൃദയമിടിപ്പ് വല്ലാതെ കുറഞ്ഞാല്‍ തലച്ചോറിലേക്ക് വേണ്ടത്ര രക്തം പമ്പ്‌ ചെയ്യപ്പെടാതെ ആള്‍ കുഴഞ്ഞു വീഴും.. അതാണ്‌ syncope.. ചിലപ്പോള്‍ കുറെ നേരം തലച്ചോറിലേക്ക് രക്തപ്രവാഹം കുറഞ്ഞാല്‍ അതുകൊണ്ട് അപസ്മാരം പോലെ ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്യാം. 

 

ഈ രോഗിയുടെ കാര്യത്തില്‍ ഇക്കാര്യം കണ്ടു പിടിച്ചത് വളരെ സഹായകമായി. ഹൃദയമിടിപ്പ് നോര്‍മല്‍ ആക്കാന്‍ Pacemaker വച്ചതോട് കൂടി എന്നെന്നേക്കുമായി അയാളുടെ അപസ്മാര പ്രശ്നം പരിഹരിക്കപ്പെട്ടു. 

 

പറഞ്ഞു വരുന്നത് ആരുടേയും വാക്ക്  അവസാന വാക്കല്ല എന്നതാണ്. ഡോക്ടറെ കാണാന്‍ പോവുമ്പോള്‍ മുന്‍വിധികള്‍ ഇല്ലാത്ത മനസുമായി പോവുക. നിങ്ങളുടെ അസുഖ വിവരവും ചികിത്സാ വിവരവും തീര്‍ച്ചയായും ഡോക്ടറോട് പറയുക. ഡോക്ടര്‍ ശക്തമായി അക്കാര്യത്തില്‍ എന്തെങ്കിലും സംശയം ഉന്നയിച്ചാല്‍ അത് പൂര്‍ണ്ണമായി തള്ളി കളയാതെ അതിനു ചെവി കൊടുക്കുക.,  ഞാന്‍ പിടിച്ച മുയലിനു മൂന്നു കൊമ്പ് എന്ന മട്ടില്‍ ഡോക്ടറെ നിരുല്സാഹപ്പെടുത്താതിരിക്കുക.   ചുരുങ്ങിയ പക്ഷം നിങ്ങളുടെ പഴയ ഡോക്ടറെ വീണ്ടും കണ്ടു ഇക്കാര്യം ചര്‍ച്ച ചെയ്യുകയെങ്കിലും ചെയ്യാമല്ലോ.. 

 

MBBS കഴിഞ്ഞ ഉടനെ ഒരു വന്‍കിട ആശുപത്രിയിലെ അത്യാഹിത വിഭാഗത്തില്‍ ജോലി ചെയ്യുമ്പോള്‍ കണ്ട ഒരു പെന്‍ഷന്‍ പറ്റിയ പട്ടാളക്കാരന്റെ കാര്യം കൂടി പറഞ്ഞു അവസാനിപ്പിക്കാം.. പാതി രാത്രി മകനെയും കൂട്ടി ആശുപത്രിയില്‍ വന്നിരിക്കുകയാണ്. 

എന്താണ് പ്രശ്നം എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ വളരെ വിചിത്രമായ പരാതി.. 

 

ഡോക്ടര്‍... എന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് 90 കാണിക്കുന്നു ഇപ്പോള്‍..
 

അതിനെന്താ കുഴപ്പം?  നെഞ്ച് വേദന, ശ്വാസം മുട്ട് അങ്ങനെ വല്ലതും ഉണ്ടോ? ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..
 

ഇല്ല.. വേറെ ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല.. 

 

എങ്കില്‍ ഹൃദയമിടിപ്പ് 90 ആയതു കൊണ്ട് ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല.. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.. 

 

ഹേ അങ്ങനെയല്ല.. ഞാന്‍ ഒരു അറ്റാക്ക്‌ രോഗിയാണ്,  എന്റെ ഡോക്ടര്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഹൃധയമിടിപ്പ് 65-70 ല്‍ നില്‍ക്കണം എന്ന്.. ദിവസം പല തവണ ഞാന്‍ ചെക്ക് ചെയ്തു നോക്കാറും ഉണ്ട്.. അപ്പോഴൊന്നും 90 ഉണ്ടാവാറില്ല ... 

 

65-70 തന്നെയാണ് നിങ്ങള്ക്ക് നല്ലത്.. എന്ന് വച്ച് വല്ലപ്പോഴും അതിനു മുകളില്‍ പോവുന്നത് അസുഖം ആണെന്നു അര്‍ഥം ഇല്ല.. മനുഷ്യ ശരീരം എന്നാല്‍ സെറ്റ് ചെയ്തു വച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു യന്ത്രം അല്ല,  നിങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്ന ശാരീരിക അദ്ധ്വാനം, നിങ്ങളുടെ മാനസിക സമ്മര്‍ദം എല്ലാം നിങ്ങളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പിനെ സ്വാധീനിക്കും .. ഹൃദയമിടിപ്പിനെ കുറിച്ച് ഇങ്ങനെ ആവശ്യമില്ലാതെ ടെന്‍ഷന്‍ അടിക്കുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടും.. അത് കൊണ്ട് അടിക്കടി പള്‍സ് ചെക്ക് ചെയ്യുന്നതൊക്കെ നിര്‍ത്തി വച്ച്, ജീവിതത്തിലെ മറ്റു സുഖവും സൌന്ധര്യവുമൊക്കെ ആസ്വദിക്കാന്‍  വേണ്ടി സമാധാനമായിട്ട് തിരിച്ചു പോയാട്ടെ.. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.. 

 

ഇത് കേട്ടതും ആള്‍ കഠിനമായി ദേഷ്യപ്പെട്ടു.. നിങ്ങളെക്കാള്‍ വലിയ എന്റെ ഡോക്ടര്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഹൃദയമിടിപ്പിനെ കുറിച്ച്.. നിങ്ങള്ക്ക് എന്തറിയാം.. 

 

ചെറുപ്പത്തിന്റെ ചോരത്തിളപ്പില്‍ ഞാന്‍ അന്ന് തിരിച്ചും ദേഷ്യപ്പെട്ടു. കൂടെ വന്ന മകന് കാര്യം പിടികിട്ടി.. അയാള്‍ പതുക്കെ രോഗിയെ അനുനയിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പോവാന്‍ ശ്രമിക്കുകയും എന്നെ ദയനീയമായി നോക്കുകയും ചെയ്തു .. പിന്നെ ഞാന്‍ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല,, പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് തറയില്‍ ഉറക്കെ ചവിട്ടി കൊണ്ട് അയാള്‍ എഴുന്നേറ്റു പോയി.. 

 

അറ്റാക്ക്‌ വന്ന ശേഷം രോഗികളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് പരമാവധി കുറഞ്ഞ നിലയില്‍ നിര്‍ത്തേണ്ടതുണ്ട്.. പറഞ്ഞതില്‍ തെറ്റില്ല.. ഡോക്ടര്‍ ഇക്കാര്യം അയാളോട് പറഞ്ഞു കാണും. എന്നാല്‍ ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞതിനും അപ്പുറം അയാള്‍ മനസിലാക്കി.. ആ ഡോക്ടറോടുള്ള അമിതമായ വിധേയത്വം കാരണം പിന്നീട് മാറൊരാള്‍ പറയുന്നത് ചെവിക്കൊള്ളാന്‍ തയ്യാറായുമില്ല.. 

 

പറയാന്‍ ഉദ്ദേശിച്ച കാര്യം എല്ലാവര്ക്കും വ്യക്തമായല്ലോ.. അതുകൊണ്ട് ഉപസംഹരിക്കുന്നില്ല..